HABER MERKEZİ
Yozgat Akdağmadeni’nden ambulans ile Numune Hastanesi’ne gelen Ozan Cercis Coşar, evladının gördüğü tedavi sonrasında, hastaneden duyduğu memnuniyeti şiirle dile getirdi. Ancak bir yandan hastanede bu tarz güzel gelişmeler yaşanırken diğer yandan bazı olumsuzluklar da henüz giderilebilmiş değil.
Numune Hastanesi yönetiminden yapılan açıklamada hasta yakını Ozan Cercis Coşar’a teşekkür edilirken, hastasına da acil şifalar dilendi. Yönetim ayrıca açıklamasında ‘Hastanemizde hasta memnuniyetinin sağlanması için hasta-sağlık çalışanı ilişkisinin amaçlanan düzeye ulaşabilmesi konusunda gösterdikleri duyarlılık ve katkı için tüm çalışanlarımızı kutlar başarılı çalışmalarının devamını dileriz’ ifadelerine yer verdi.
EKSİKLİKLER DE BİR AN ÖNCE GİDERİLMELİ
Ancak bir yandan hastanede bu tarz güzel gelişmeler yaşanırken diğer yandan bazı olumsuzluklar da henüz giderilebilmiş değil. Hijyenin üst seviyede tutulması gereken hastanenin özellikle tuvaletlerinde ciddi eksiklikler var. Poliklinik tarafındaki tuvaletlerde, peçete ve sabun gibi ihtiyaçların tam manasıyla karşılanmaması hasta ve yakınlarının sağlığını tehdit ediyor. Günde ortalama 10 bin kişinin giriş-çıkış yaptığı hastanedeki bu duruma yetkililerin bir an önce el atması bekleniyor.
İşte Ozan Coşar’ın kaleminden Numune hastanesi ve personeline yazılan o şiirden bazı kıtalar:
NUMUNE
Kışta kıyamette yollar çok güçtü,
Sivas’a eriştik gece saat üçtü,
Personel hep hizmet için üşüştü,
Sana minnettarız candan Numune,
Allah razı olsun senden Numune.
***
Acil servisinde biraz dolaştık.
Bu ne hizmet aşkı vallahi şaştık.
Nöroloji servisine ulaştık,
Sana minnettarız candan Numune,
Allah razı olsun senden Numune.
***
Temizlikçisinden nöbet tutana,
Gece bile hizmet eder yatana,
Böyle amir, memur lazım vatana,
Sana minnettarız candan Numune,
Allah razı olsun senden Numune.
Bir gariban köylünün diyelim, doktora içini döküşünü Anadolu ağzıyla bakın ne güzel anlatmış . Merhum Abdurrahim Karakoç’u edebiyatımıza kazandırmış olduğu muhteşem şiirler vesilesiyle bir kez daha rahmet ve minnetle anıyor meşhur ‘Tohdur Beğ’ şiirini siz okuyucularımızla paylaşıyoruz.
TOHDUR BEĞ
Avrat yeğin sayrı, benim karnım aç,
Keyf için gelmedik bura tohdur beğ.
Fukara harcından yaz da bir ilaç,
Olsun derdimize çare tohdur beğ.
Tama vatandaşık, gardaşık tama...
Bunca pahılm’olur adam adama?
Geldik ta sabahtan, kaldık akşama,
Yarına mümkün mü sıra tohdur beğ?
Yedi baş horanta yıkık hânede.
Tüm kazancım bini bulmaz senede;
Yüz pangunut helâl olsun gene de;
Ben nereyim, beşyüz nere tohdur beğ?
Tek kaşıkla çorba içer dördümüz.
Kul başından ırak ola derdimiz.
Senden, benden esker ister ordumuz.
Candan da mı yeğdir para tohdur beğ?
Dert-belâ tebelleş oldu başıma,
Her gece tahsildar girer düşüme...
Beni mahcup etme can yoldaşıma,
Erkeklik öldü mü bre tohdur beğ?
Büyük oğlan esker, öteki çırak,
Han için param yok, oteli bırak...
Mevsim kış, yollar sarp, köy hayli ırak;
Bir değil, beş değil yara tohdur beğ.
Memur gelir karşılarsın köşeden,
Zengin gelir kırılırsın neşeden.
Öte kaçma bizim garip Eşe’den,
Bakıp boynundaki kire tohdur beğ.
Hemi Müslümanım, insanım hemi;
Hâlimi arzettim darılma e mi?
İçinde mangır yok, gördün kesemi;
Bir de ceplerimi ara tohdur beğ.
Daha sayayım mı? Noksan mı daha?
Yalvara yalvara tükendim aha..
Bu yüzle mi çıkacaksın ALLAH’a?
Vallahi yanarsın nara tohdur beğ.
