"Yapacağı fenalıklardan komşusu güven içinde olmayan kimse cennete giremez." (Müslim)
"Hz. Cebrail, bana komşu hakkında o kadar çok tavsiyede bulundu ki; ben (Allah Teâlâ) komşuyu komşuya mirasçı kılacak zannettim." (Buhari - Edeb 28) buyurur Peygamberimiz (sav)...
"Allah´a ibadet edin ve o´na hiçbir şeyi ortak koşmayın. Ana babaya, akrabaya yetimlere yoksullara yakın komşuya uzak komşuya, yanındaki arkadaşa, yolcuya elinizin altındakilere iyilik edin. Şüphesiz Allah (c.c), kibirlenen ve öğünen kimseleri sevmez." (Nisa Suresi -34)
"Komşu komşunun külüne muhtaçtır" demiş atalar... Ve yine kırk kapı komşunuzdur demişler. Eskilerde komşuluk ilişkileri bambaşkaydı, "komşuda pişer bize de düşer" yapılan iyiliklerin izharı olarak söylenmiştir. Çocukluğumuz Sivas Çayırağzı Mahallesi´nde geçti ve 50 metre ötedeki komşumuza evimizde pişen yemekten akşamüstü götürdüğümü hatırlarım. Beraber piknikler, yemeler, içmeler, bayram ziyaretleri, akşam oturmaları, lazım olan bir hacetinizi çekinmeden ister ipe un serilmezdi, büyükler sever küçükler sayardı.
Maalesef gelişmişliğin göstergesi diye birinci kat semaya yükselen on - yirmi - kırk - elli katlı onlarca daireli apartmanlara terfi ettik, kapılarımız daha yakın, fakat gönüllerimiz daha uzak oldu. On altı daireli bir apartman da yaşıyorum üç yıldır, dört komşumun ismini biliyor; bayram da zor görüşüyoruz. Akrabalık bağlarının koptuğu 21. yüzyılda komşuluğumuz neredeyse kalmadı.
2014´de taşındığım apartmandaki alt komşum beni bir yıl bile oturtmadı. Şizofren tavırlar, 6 yaşındaki çocuğumu merdivenlerde azarlamalar, bizlere olmadık hal ve hareketlerle evden çıkmak zorunda bıraktı. "Ev alma komşu al" atasözünü yaşattı.
Hâlbuki akrabadan daha çok görüştüğümüz in-sanlar komşularımızdır. Cebrail (as) komşuyu o kadar tavsiye etti ki; bir birine mirasçı kılacak zannettim buyurur iki cihan Serverimiz (sav)...
Batı özentisi, batı kültürü bizi batırdı. Allah rızası için yaşayıp iyilik yapmayı, ikram etmeyi bir kardeşinin ihtiyacını gidermeyi, erdem sayan insanlarken; sevgisiz, itimatsız, hatta tahammülsüz, toleranssız, huzursuz komşuluklar oluştu, hayatlar televizyon karşısında heba edilir oldu.
Kapitalizmin telkiniyle kendi için yaşayan, merkeze nefsini koyan insan, komşusunun derdini sıkıntısını, hastalığını, cenazesini bilir mi? aynı apartmanın kapısından giren onlarca insanız, birbirimize selam vermiyoruz. Asansörde kırk saniyede bile hasbihal, hal hatır sormuyoruz.
Ey müminler nereye gidiyoruz? "Tanıdığınıza tanımadığınıza selam verin" diyen bizim Peygamberimiz (sav) değil mi?" Kim Allah´a ve Resulüne (sav) iman etmişse komşusuna ikram etsin" diyen; iki cihan serveri (sav) değil mi?
Gelin önce kendimize selam verip Selam (c.c) olanın yoluna revan olalım, eve girip çıkarken selam verelim, işimize çarşı pazara çıktığımız da karşılaştıklarımıza selam verelim, tanıdıklarıma selam veririm demeyelim, mü´minler kardeşimiz, apartmana girip çıkarken asansörde karşılaştığımız tüm komşularımıza selam verelim, hal hatır soralım; selam emniyettir, selam sevgi musluğudur, selam benden emin olabilirsin ben senin kardeşinim demektir. Selam kalpler arasına çekilen sevgi hattıdır, duadır. Allah´ın selamı rahmeti üzerinize olsun demek ne güzel, en hain insan komşusuna ihanet düşünen insandır. Komşuluğundan emin olunmayan bedbahttır, sonu hüsrandır, yalnızlıktır, buğz ve nedamettir.
