Süper ligde futbolcularına para ödemekte sıkıntı yaşamayan tek kulüp belki de Sivasspordur. Buna rağmen son 3 haftadır sahadan puansız ayrılan da Sivasspor. Ligde ki puan durumuna bakıldığında kaybetmeyi alışkanlık haline getirirse geride kalan maçlar için tehlike çanları çalıyor demektir. En büyük zedelenme, "kazama güdüsünü" kaybetmekte. Klasik futbolcu geyiğidir ya maçlardan sonra kendilerine sorulduğunda, "Bu maçı unuttuk, önümüzdeki maçlara bakıyoruz" derler. Böyle giderse kırmızı-beyazlı oyuncuların önlerinde bakacakları karşılaşma da kalmayacak. Sahaya bakıyorum, futbolcuların iyi niyetli çabaları için söyleyecek söz bulamıyorum. Koşuyorlar, didiniyorlar, mücadele ediyorlar. Akıtılan onca terin sonunda ortaya lezzetli bir yemek çıkmıyor. Malzemeler eksik değil hatta bu lige göre iyi diyebilirim. Ama keçiboynuzu tadında akmayan, kokmayan bir oyun sahneleniyor. O zaman yönetmene, aşçıya, teknik direktöre yani bu takımı kim yönetiyorsa ona dönüyor gözlerimiz ister istemez. İşte orası tam bir kâbus.
Futbolda kazanmak, kaybetmek iki sihirli kelimedir. Kazanmaya alışmak ya da kaybetmeye alışmak tekerleme tadında bir söylemdir. İyi oynamadan kazanmak veya iyi oynayarak kaybetmek sadece laf. Daha ilerisi yok. Bir takım için önemli olan alışmaktır. Eğer kaybetmeye alışmaya başlarsanız ve devamında psikolojik olarak bu alışkanlığınızı sürdürürseniz, bir bakmışınız ki her şey bitmiş. Kimileri kazanmaya alışır, kimileri kaybetmeye. Futbol ve buna paralel başarı stratejiyi gerektirir. Gururu hırsı ve amatörlüğü bir kenara bırakacaksın. Artık günümüzde bir gerçek var o da kaybetmemek. Deplasmandasın 2-2 yi bulmuşun nasıl bir strateji yapacağını bilmiyorsan bu yükü kaldıramazsın. Kaybetmediğiniz ölçüde değerli ve anlamlı olursunuz. Son 3 haftada oynadığımız rakipler ilginçtir, üç hafta dört hafta puan kazanamayan takımlar. Deplasman ya da evinde kazanamadığın, bırak kazanmayı puan dahi çıkaramadığın takımlar sana ya çok yaklaşıyor veya arayı açıyorlar.
Hakan KELEŞ ile bu lig zor biter
İkinci yarının başından itibaren patron Hakan KELEŞ´in yetersizliği ile ilgili birçok yazı yazdığımız için bu saatten sonra kurulacak cümlenin kıymeti harbiyesi yok. Gördüğünüz gibi daha maça dair tek kelime yazmadım. Bursaspor-Sivasspor maçı ile ilgili söylenebilecek tek şey, Samet AYBABA´nın kendisine güvenenleri mahcup etmediği. Rakibini iyi analiz eden Aybaba, kanatları kapatarak özellikle Diabate ve Emre Kılınç´ı oynatmayarak, orta alanı kalabalık tutarak fırsat tanımama üzerine kurguladığı taktik tuttu. Bunun yerine Hakan KELEŞ´in yaptığı ise sadece klasik ´adam çıkar, oyuna adam al´dan başka bir şey değil. En küçük bir taktik değişiklik, oyuna müdahale yok. Bizim gibi seyretmekten başka bir şey yaptığı yok, hepsi bu. Ama papaz her zaman pilav yemez. Kazanma alışkanlığı törpülenen, kayıpları kabullenen bir KELEŞ takımı ile bu lig zor biter. Kötü günler kapıda, bizden söylemesi...
