USD 0,0000
EUR 0,0000
USD/EUR 0,00
ALTIN 000,00
BİST 0.000

Benim Adım Sonbahar

21-11-2019

Bir serin sonbahardı,  bitiyor işte? Eylül yağmurlarında ıslanırken, tefekkür için güzel bir mevsimdir güz. Gelip geçen ömrün muhasebesi bu mevsimde yapılır. Sonbahar gelince değerlenir mazi, çocukluk ve şiir. İnsan sanki en sona yaklaşmış gibi özler çocukluğunu, gençliğini, anılarını, ilkbaharlarını, yazlarını...  ?Fâni ömür biter, bir uzun sonbahar olur/ Yaprak, çiçek ve kuş dağılır, târümar olur.?  Dememiş miydi Yahya Kemal, Sonbahar adlı şiirinde.

Hayatımın bu kaçıncı sonbaharı?   Bilmiyorum, saymadım. Daha kaç sonbaharım kaldı acaba? Onu da bilmiyorum.  Son da  olsa  bahar  işte. Güz mevsimin farkı bir sevgisi oluşmuştur bende. Zaten bütün mevsimlerin sevecek bir  yönünü  hep bulmuşumdur.  Beşinci bir mevsim  olsa  onu  da  severdim. Her  ne  kadar   Divan  edebiyatında  zaman zaman ?köhne bahar´ diye adlandırılırsa  da  çok  seviyorum  bu  mevsimi. Bana hatırlattıklarından dolayı  mı, hazanın  tün  hüzünleri  silmesini  istediğimden  mi   bilinmez.  Ne yazda  ne  de  kışta  olmak. İkisinin ortasında, Âraf´ ta olmak  gibi  bir  şey  bu. Ne taptazecik bir gençlik, ne de  bin dertten  arta  kalmış  bir  yaşlılık.

İlkbahar ve yaz mevsimi  umuda  daha  açıktır. Bu  yüzden bir  hüzün  ile  gelir  sonbahar.Hazan  mevsimi  de  denilmesi  bundandır. Yitirdiklerimizden, yapamadıklarımızdan, yapıp  da  bir daha tekrarlayamadıklarımızdan, unuttuklarımızdan, unutamadıklarımızdan arta kalan bir hüzün...Hüzün  ile  güz  ezeli  dostlardır. Ayrılığı, maziyi, acıyı, ölümü  çağrıştırır. Bitmekte   olan  ömrün  son demini   hatırlatır. Yaprak nasıl düşerse, gözyaşı da öyle düşer bu mevsimde. Rüzgar  keder  kokusu  getirir  beraberinde, saklanır  aşklar  geçerken  son  vapurlar.  En  güzel  şiirler, şarkılar,sözler   bu mevsimde  yazılır.  İlhan  Berk:   ?´Sevgilim, işte Eylül. Ve işte senin usul usul seğiren yüzün /?? Bundan değil midir bizim aşkımızda sürekli bir akşam hüznü vardır.´´Diye   terennüm eder  dizelerinde.

"Eylüle girdim eylüle girdim/ her ömrün bir eylülü vardır /onca yaşadım/ şimdi bildim. ?´ Böyle  der   Murathan Mungan  da.

Güz  sessizdir, tenhadır, gizemlidir, yalnızdır.Usul  usul  düşen  damlalar, yaprakların  sarı  ve  gümüş  renkli  ölümü, solan çiçekler, kızıl havalar, toprak  kokusu, uğuldayan  deniz, esen  rüzgarlar, gül  bahçesinin  harap  olması, sonbaharla  özdeşleşmiş  gibidir.16.  yüzyıl   Divan  edebiyatı  şairi  Bağdatlı  Rûhi  de:

Âşiyânsuz  n´eylesün gülşende bülbül  Rûhiyâ

Derd-mendün  eylemiş  bâd-ı  hazân evin harâb

dizeleriyle kendisine seslenerek  "Ey Ruhî yuvasız bülbül gül  bahçesinde ne yapsın, zavallı, dertli bülbülün evini hazan rüzgârı harap etmiş" der. Sonbaharın bülbülü evsiz bıraktığını söyler.Kelimelerin  bile  resmedemediği   bu  mevsimin   büyülü  atmosferi   ruhumuzu   derinden etkiler.  ?´Bu havada bir ormanda olacaksın, sarı, kahverengi, kızıl, bakır rengi, açık yeşil, nefti, kuru, kupkuru yaprakları çıtırdata çıtırdata yürüyüşe çıkacaksın tek başına. İhtişamlı yalnızlığın içinde her adımda daha yücelerek.´´Bir  hikayesinde   Haldun  Taner   sonbaharı  algılayışını   böyle  anlatır.(Sancho´nun Sabah Yürüyüşü)

Edebiyatımızın   usta  kalemi   Cemal  Süreya   da : ?´ Dedim ya? Eylül´dü. Savruluşu  bundandı   kimsesizliğimizin.? Der. Hüznün   sembolü   olan   sonbahar, çok  işlenilen  bir   tema  olmasına  rağmen, o  muhteşem   musikisi  ile   ve  göz  kamaştıran  güzelliğiyle   asıl   kendisi  şairdir.

Dedik  ya  düşünce    mevsimidir. Güz  bolluk  demektir.Yağmur  ise bereket   ve umut getirir, toprağa,  insanlığa. Çiçek  açan  ayva, ağlayan  nar.Kışın  habercisi  olduğundan  evlerde   huzurlu  ve  tatlı  bir  hazırlık   dönemi   başlar. Beraberce  bir  şeyleri  üretmenin  sevinci  içerisinde.

Her  ömrün  bir  sonbaharı  olsa  da  hazanın  sonu  elbette  bahardır. Yeter  ki  içimizde  güz  yaşanmasın, hep  bahar  ülkesi  olsun.  Ben  sonbaharı  getirdikleriyle, hatırlattıklarıyla, geldiği gibi seviyorum. O   bana  bir  bitişi  değil , yeni   ve   güzel   şeylerin  de   başlangıcı, habercisi  olduğunu   hatırlatıyor. Hüznü  aynı  zamanda  güzellikleri   ve  anın  kıymetini  bilmeyi anlatıyor. Sonbaharın güzelliğine bir bardak  çay ile eşlik  ediyorum. Her  yeni  bir  oluşun, sancısı  var, doğanın  da   sancısı sonbahardır.

Yazımın  başından  beri  kalemimden  neden  mi   hüzün  akıyor?   Sebebi  sonbahar   olmalı, evet   sonbahar?

SİZİN DÜŞÜNCELERİNİZ?