Zaman tarihleşirken sayfalarda, tarihi yazan bir neslin torunu olmak elbette bizi gururlandırıyor. Köklü bir milletin, asil bir halkın bütün dünyayı şaşkına çeviren mücadelesidir Çanakkale. Milletimiz Çanakkale savaşında maddi manevi bütün imkânlarını kullanarak bir varoluş mücadelesi vermiş, o asil kanıyla kahramanlık destanına imzasını atmıştır. İşgal kuvvetlerinin hesaplarını paçavra gibi suratlarına fırlattığı bir tarihtir Çanakkale. Onlar ki Çanakkale´ye gelirken çok farklı düşünüyorlardı. Ateş püsküren, ölüm saçan silahlarıyla lime lime ettikleri topraklarımızı elimizden almayı planlıyorlardı. Kendinden emin düşman, İstanbul´u alınca neler yapacağını planlamakta, Çanakkale boğazının beş saat gibi bir sürede geçeceklerini, İstanbul´u yağmalayıp gelecek nesillere harp okullarında okutulacak bir ders bırakacaklarını söylüyorlardı. O kadar ileri gitmişlerdi ki General Hamilton şöyle diyordu; ?Harekâtımız Türkler üzerinde tam öldürücü şekilde olacak, Türkler geri çekilmeye bile vakit bulamayacaklardır? bunun üzerine Hamilton´un küstah subaylarından biri de şöyle bir ifade kullanıyor; ?Türk esirlerini nerede ve nasıl yedirip su temin edeceğimizden endişe ediyorum.? Belli ki bu sözleri sarf ederek cahilliğini gösteren şahıslar Türkleri tanımıyordu. Çanakkale bizim kapımız, Anadolu´nun da kilidi? Hiçbir Müslüman evladı mahreminin kapısından haramiyi sokmazdı. Bunu sert Osmanlı şamarını yiyince anladılar.
Mehmetçik hiç düşünmeden ?Allah Allah? nidalarıyla düşmanın üzerine yürürken analar haber bekliyor, evlatlarının şehit haberini? Yürekleri sızlasa bile ağlamıyorlar, çünkü oğulları şehit oldu, vatan için gözünü kırpmadan ölüyordu. Çünkü bizim için önce vatanı gelir. Türk cesurdur, üç dakika sonra öleceğini bilse bile vatanından taviz vermez. Çünkü biz, vatanımızın her karesine kan dökmüş bir milletiz, biz ? Çanakkale Şehitleri´nin ? torunuyuz. Çanakkale Savaşı, tarihe unutulmaz bir damga vurmuş; inancın nasıl güçlü bir kale olduğunu gösteren, az rastlanır bir mücadelenin zaferidir. Anadan, yârdan, evlattan geçip vatan diye diye can verenlerin kanıyla yazdığı bir destandır Çanakkale. Hakk´ın batılı, birliğin ayrılığı yendiği imtihandır Çanakkale. Ancak Bedrin aslanları bu kadar şanlı idi, kimi Erzurumlu, kimi Konyalı, kimi Ardahanlı, kimi Urfalı sayısız kaç yiğidin omuz omuza savaşarak yazdığı tarihtir Çanakkale. Önündeki arkadaşının ölümünü görüp onun düştüğü yere -sadece bir dakika sonra öleceğini bildiği hâl de- geçen ve gözünü kırpmadan vazifeye atılan askerdir onlar.
Ah Çanakkale! Vatanının hürriyeti, din-i mübin-i islâm´ın izzeti uğruna toprağında binlerce şühedanın ebediyet uykusunda yattığı Çanakkale! Ne canlar emanet ettik senin bağrına? Yolu hasretle beklenen babalar, evlatlar, ağabeyler, kocalar? Koynunda sadece şehit bedenlerini değil; aynı gayeye koşar adım giden binlerce vatan evladından her birinin ayrı ayrı hayat hikâyelerini, sevdalarını, hüzünlerini, hayallerini saklıyorsun? Bu vatan toprağının üzerinde hür ve başı dik olmanın bedeli, şehit kanları, anaların gözyaşları, yetimlerin baba hasreti ve eşlerin ağıtlarıydı?
Türk milleti ?Çanakkale Geçilmez? diyen şehitlerini asla unutmayacaktır. Onlar övgülerin en iyilerine layıktır.
