İHL Yıllarındaki Okul Dışından Bitirme Sınavları Serüveni - Tarihe Işık Tutan Anılar

16-05-2022

1825 OKUNMA

Daha önce çalıştığım okulda da, okul dışı sınavlarının organizesini yapan idareci konumunda idim. Bu konuda bir tecrübemiz var idi. Çok sıkıntı çekmiş bir-çok arkadaş okul dışı sınavlarına katılarak eğitimini tamamlamış ve hayata atılmış idi. 80 İHTİLALİ SONRASI ilk okul dışı bitirme sınavlarını yapmak bize nasip olmuştu. 80 Öncesi çeşitli şekillerde okullarından mezun olamamış bir hayli kalabalık insan, Sivas Gazi Lisesine okul dışından sınavlara girerek okullarını bitirmeyi hedeflemişlerdi. Çeşitli nedenler ile okula devam edemeyen kimi öğrenciler, okul dışı sınavları ile bu ihtiyaçlarını karşılamayı hedef ediniyorlar idi. Böyle bir süreci Gazi Lisesinde yaşamıştık. 1994 lü yıllarda; İHL Bünyesinde öğretmen olarak, çalışırken, yapılmasına şahit olduğumuz bir uygulama da okula devam eden öğrencilerin, okul dışı sınavlarına müracaat ederek; okulu bir yıl erken bitirme durumu idi. İmam Hatip Lisesinde okuyan bir öğrenci, 11.sınıfta iken, not ortalaması sekiz ve üzeri olunca; sene sonu tasdiknamesini alıyordu. O, tasdikname ile; okul dışından bitirmelerine müracaat ediyordu. Böylece, yaz dönemine ait olan; Haziran ve Eylül aylarında sınava giriyordu. Başarılı olursa; bir yıl önce okulunu bitirmiş oluyordu. Diplomasını alıyordu. Bu yöntemi kullanarak, okulumuzdan bazı öğrencilerimiz, mezun olmuştur. O, yıllarda bir alt sınıfta olanların da ÖSYM sınavına girme hakkı vardı. Böylece, dışarıdan bitirme sınavlarına girecek bir öğrenci, isterse; ÖSYM sınavına da girebiliyordu. Bazı öğrencilerimiz, okul dışı sınavlarına girerek, okulu erken bitirdiler. Bazı öğrencilerimiz ise; okul dışı sınavlarına başvurdular. Ancak, okuldan mezun olmasalar da okula devam mecburiyetinden kurtularak, daha geniş zaman ayırarak; Üniversite sınavlarına, hazırlandılar. Nereden biliyorum. Çünkü, öğrencilerden bazıları ile, bu konuda fikir iş birliğimiz, olmuştu. Onları yönlendirme için, fikir beyan ettik. Hatta, bir sene boyu; ders çalışma salonu olarak evimizi kullandılar. Çünkü, Benim Hanım bu konuları biliyor ve öğrencilerimize yardımcı oluyordu. Evimiz, bir müddet, ders çalışma salonu gibi, kullanıldı. Bazılarına ise, okul çatısı altında hafta sonları etüt yapma imkanını sağlamıştık. Burada en ilginç olan, bir hatıramı nakledeceğim. O sene 11. Sınıfta olan bir kardeşimiz. Önceki yıllarda olduğu gibi; okul dışından bitirme sınavlarına müracaat etmeye karar verdi. O, yıl bitireceğini hesap ediyordu. O amaçla, ÖSYM sınavlarına girdi ve tercih yaptı. Doğal olarak, biz yönlendiriyorduk. Sene sonu yaklaşınca; muhtemelen Mayıs ayı içerisinde, MEB tarafından okullara gönderilen bir genelge ile; okul dışı sınavlarını kaldırıldığı, resmi olarak bildirildi. Ben, çok şaşırmıştım. Neyse, okul dışı sınavlarına girmeye hazırlanan, öğrenci kardeşlerimizi, teselli ettik. Hayırlısı, dedik… ÖSYM Sonuçları açıklandığı zaman, ikinci bir şaşkınlığı yaşadık. Kendisi 11. Sınıfta olduğu halde; okul dışı sınavlarına girme amacı olan kızımız EBRU, doğal olarak; ÖSYM sınavlarına da; girmişti. Sonuçlara göre; ilahiyat fakültesini de kazanmıştı. Kısa süren bu şaşkınlıktan da kurtulduk. Ailesi, olayı kabullenmişti. Biz, başarısı için, sevinmiştik. Ebru, kızımız daha sonraki sene, mezun oldu. ÖSYM Sınav sonrası, Edebiyat Fakültesini bitirdi ve öğretmen oldu. O yıl, okul dışı sınavları, böylece kaldırılmış oldu. Ancak, bu yöntemi kullanarak, bazı öğrencilerimiz; okullarını bir yıl erken bitirdiler. Daha sonra okul dışı sınavları merkezi sisteme dönüştü. ALT SINIFLARDAKİ   ÖĞRENCİLERE YAKIN OLMAK O, yıllarda bu bahsettiğim sınıflarla, olan iletişimimiz; çok iyiydi. Bu sınıflardan bazı öğrenci kardeşlerimiz, bizim yönlendirmemiz ile; okula yeni kayıt yaptırmış küçük öğrencilerin sınıflarına giderek, onlara öğlen aralarında; ders konusunda yardımcı oluyorlardı. Her büyük öğrencinin, devam ettiği sınıf belliydi. Zaman, zaman onlara; çikolatalar gibi, hediyeler de veriyorlardı. Elleri boş olmuyordu. Bazı öğrencilere de yardım imkanları, oluyordu. Bu sayede; bu büyük sınıflardaki ablalarından, hem dini bilgileri öğrendiler. Hem ibadet etmeyi, öğrendiler. Yardımlaşma ve paylaşma duyguları gelişti. Böyle uyguladığımız, bir metot vardı. Oldukça, iyi sonuçlar almıştık. O yıllarda bu organizenin içerisinde yer alan tüm vefakar arkadaşlardan, ALLAH razı olsun. İnsanlara bir harf öğretmenin mutluluğunu; O, yıllarda yaşamaya başladılar. Bir başka erken okulu bitirme metodumuz ise; şöyle gelişti. O, yıllarda MEB in aldığı karar gereği; okullarda kredili ders geçme sistemi uygulanıyordu. Ancak, Sivas merkez İHL hala kredili siteme geçmemişti. 1995 Yılını takip eden o yıllarda; Sivas Merkez İHL' nin dışında, ilçe İHL konumundaki bazı okullar, kredili sitem uyguluyordu. Okulumuzdan bazı öğrenciler, Normal tedrisat yapan okulumuzdan ayrılarak; ilçelerde kredili sitem ile okutulan okullara geçtikleri zaman; kendilerinin kazancı olduğunu anladılar ve inandılar. Böylece, O, ilçelerdeki okullara devam ederek; Çoğu bir yıl önceden okullarını bitirerek, İHL mezunu oldular. Geriye kalan zamanı ise; ÖSYM sınavlarına hazırlık yapmak adına, kullandılar. O, Yıllardaki öğrenci arkadaşlarımızdan, rakam olarak; bir hayli öğrenci kardeşimiz ÖSYM Sınavlarında daha başarılı oldular. Kazanma rakamımız, eski yıllara göre; daha da artmış oldu. Yine O yıllarda, bir gelişme daha oldu. Önceden İHL okulları bir müdürlüğe bağlı olarak; şube açmak gibi, bir girişimde bulunuyorlardı. Böylece okulların öğrenci alma, kapasitesi; artırılmış oluyordu. ÜÇ  OKUL  BİR  MÜDÜRLÜK İLE İDARE EDİLİYORDU O yıl, Sivas İHL okulunun merkezin haricinde; üç adet şubesi vardı. Merkez, Kız İHL, Abdussamet İHL, ANADOLU İHL. Bu olayı, ben çok iyi biliyordum. Bu okulların sene başı, öğretmen programlarını ben yapıyordum. Öğrenci sayısı, yaklaşık 2800 öğretmen sayısı ise; 180 rakamını aşıyordu. Daha sonra, yapılan uygulamalar ile; okul müdürlükleri, ayrılmış oldu. Evet, şimdilerde, bilgisayarların kısa zamanda yaptığı bu olayı; ben yaklaşık beş gün geceli, gündüzlü çalışarak, yapıyordum. Hiç unutmuyorum, O günlerden bir tanesinde; yorgun bir durumda, öğretmenler odasına girmiştim. Herkesin kendine göre, bir memnuniyetsizliği vardı. Sadece Biyoloji Hocamız ŞEMSETTİN ERDOĞAN BEY, Bana hitaben’’ Dayı eline sağlık, ALLAH razı olsun.’’ Demişti ne anlamlı bir sözdü. Hala unutamadım. Yorgunluklar, memnuniyetsizlikler, her şey gelir, gider… Geriye sadece edilen dualar, kalır… Sizin yorgunluğunuz, onlar için çalıştığınız; kimsenin umurunda değildi. Herkes, kendinin rahat edeceği bir çalışma saati olsun, beklentisinde idi. Üstelik ben; daha önce de belirttiğim gibi; haftada hiç 30 saat derse girmemiştim. Unutulmayan O, yıllardaki başka bir tartışma konusu da MEB Bakanı Hasan Celal Güzel Beyin, İngilizceyi seçmeli ders yapma çabası idi. Türkçenin öğretilmesine, önem verilmesi konusu idi. Türkçenin iyi öğretilmesine dair açıklamalarda bulundu. Çalışmalar, düzenledi. Amma olmadı. Sene başında bakan gitti. Her şey eski haline döndü. İngilizce seçmeli ders olacaktı... Ben O yıl; içlerinde, Sivas İHL de İsa Yuvacı, Necmettin Sığırcı, gibi arkadaşların olduğu sınıfın Edebiyat Lise 1. Sınıf derslerine girmiştim. Ondan dolayı; olayı, çok iyi hatırlıyorum… Bu birlikteliğimiz, bir yıl devam etti. Böylece öğretmenlik yıllarımda çeşitli derslere girme alışkanlığımız oluşmuştu. İHL meslek dersleri, Liselerde Din Kültürü öğretmenliği, Türkçe, Felsefe, Psikoloji, Milli Tarih, Milli coğrafya, Beden Eğitimi, branşlarına ek olarak, Lise 1. sınıf Edebiyat dersini de eklemiş olduk.  Evet tarihe kayıt  düşelim istedim. Yaşananlar unutulmasın...