Hepimizin de bildiği gibi Allah-u Teâlâ etrafımızı harikulade nimetlerle donatarak bize sunmuştur. Bununla birlikte; yeme-içme ve diğer ihtiyaçlarımızda ise dengeli, ölçülü ve tutarlı olmamızı istemiştir. Ancak günümüzde bu duruma maalesef pek de riayet edilmiyor. Adeta bir israf yarışı söz konusu. Artık her konuda öyle bir israf var ki, adeta almış başını gidiyor.
Mesela zaman; bizim için son derece kıymetli bir sermayedir. Boş ve abes işlerle iştigal etmek adeta ahiret hayatımızı tehlikeye atmaktadır. Zamandaki bu israfı durdur(a)mamak insanoğlunun içine düştüğü gafletten sanırım. Bu yüzdendir ki, gaflet perdesini aralayanlar için zaman, paha biçilemez bir nimettir. Bu konuya biraz farklı bakacak olursak; Şöyle ki her gün banka hesabımıza düzenli olarak belli bir miktar para yattığını düşünelim. Ancak bu para kesinlikle ertesi güne devretmiyor, kullanmadığımız miktar otomatik olarak hesabımızdan siliniyor. Biz de yatan paranın hepsini kullanabilmek için tamamını çekeriz öyle değil mi? İşte Rabbimizin bize sunduğu zaman nimeti de böyledir. Asla ertesi güne devretmez. İşte bu düşünceyle zamanımızı iyi değerlendirerek, israf etmezsek doğru kullanmış oluruz bize emanet olan zamanı...
Ne yazık ki aynı hatayı suyu kullanırken de tekrarlıyoruz. Suda da büyük bir israf söz konusu. Su sadece biz insanlar için değil, dünyadaki tüm canlılar için hayat kaynağıdır. Bunun farkına varıp harcadığımız suları biraz daha tasarruflu kullanmalıyız, hele biz ki
" Akarsu kenarında bile olsan suyu israf etme ! " diye buyuran bir Peygamberin (SAV) ümmetiyiz.
Bir israf daha var ki, söylerken insanın boğazının düğümlendiği, yazarken kalemin titrediği, ekmek israfı? bir parça bölünüp tamamı bitmeyen, sırf bayatladı diye çöpe atılan ekmeklerin haddi hesabı yok. Oysa ekmek bizim için ne kadar da kıymetlidir, adeta baş tacımızdır. Kırıntılarının bile ayak altında olmasına tahammül edemezken, ne zaman ekmeklerimizi çöpe atar hale geldik biz ? İşte o adeta baş tacımız olan ekmeklerin sessiz çığlıkları vardır. Topraktan çıkan başak başak Buğdaydan, her nimetin başı olan Una dönüşmek; hamurken olgunlaşıp-pişerek Ekmek olabilme yolculuğunda çekilen onca zahmet ve meşakkatin ardından çöpü asla hak etmediklerindendir belki bu feryat.
Ayrıca kimi insanlar bir lokma ekmeğe muhtaçken, bizim fazla fazla alıp, daha sonra da bayatladı diye ekmekleri çöpe atma gibi bir lüksümüz olmasa gerek.
Neticede, adeta baş tacımız olan ekmeği çabuk bayatladığı için fazla alıp ziyan etmektense, tüketeceğimiz kadar almak daha doğru ve güzel değil mi ?
Zaten teknoloji çağında bilgileri doğru ve faydalı kullanma adına da, internetten bayat ekmeklerin değerlendirildiği birçok tarife de ulaşabiliriz. Velhasıl-ı Kelam; yenmeyen ekmeklerin sonu asla çöp olmamalı. Hiçbir insana ta ki bir Müslümana yakışmayan israf konusunda, ne dersiniz sizce de artık silkinip uyanma vakti gelmedi mi ??
