Bulgaristan göçmeni bir ailenin kızıyım. Adım Ajda Mutlu. 1992 yılında ailem Bulgaristan´ın Kırcaali kasabasından Kuzey Kıbrıs Girne bölgesine göç etti. Yeni bir hayata burda devam etme kararı aldılar. 11 Eylül 1993 yılında Girne´de doğdum. Kendimden yedi yaş küçük erkek kardeşim var. Annem satış personeli babam ise özel sektörde çalışıyor. Ailem eğitime ve spora çok fazla önem verdiğinden hayatımın her alanında eğitim ve spor oldu. Küçük yaşlarda spora başladım. Spor hayatıma ilkokulda basketbol ve atletizim ile başladım. Beden eğitimi derslerinde yapılan elemelere katıldım ve öğretmenimin bana kurduğu bir cümle spora başlamam için ilk adım oldu. ´Sen iyi bir sporcu olacaksın, bugün başla ve asla sporu bırakma´ sözleri spora başlamamın başlangıç noktasıydı. İlkokulda spora basketbol ve atletizm ile başladım. Atletizim ve basketbolda takım şampiyonlukları ve atletizmde ferdi uzun atlama Türkiye ikinciliği yaşadım. Ortaokul ve Lise hayatımı Özel Girne Amerikan Kolejinde tamamladım. O yıllarda da basketbola devam ettim. Okullar arası şampiyonluk ve milli takıma seçilerek ülkemi Türkiye´de temsil etme gururunu da yaşadım. Lise yıllarında basketbol maçlarında beni sürekli izleyen ve her defasında beni hentbola başlatmak isteyen Esentepe Belediye başkanı Cemal Erdoğan´ın ´ seni iyi bir pivot yapacağım, gel şu hentbola başla´ sözleride hentbola başlamamın ilk adımlarıydı. Sonrada ailem oldu, ikinci babam oldu ve hentbola başlama sebebim oldu. 2007 yılında Cemal Erdoğan yaşadığım belde olan Esentepe´ye bayan hentbol takımı kurdu. Kendisinin hayatı başarılarla dolu olan harika bir sporcuydu. Bu hentbol takımına benide kattı ve hentbol maceram böylelikle başladı. Hentbola başladığımdan bir yıl sonra basketbolu bırakma kararı aldım ve hentbol ile spor hayatıma devam ettim. Hentbolda çok kez takım şampiyonluğu yaşayıp birçok kez özel ödüllere layık görüldüm. Yıldızlar, Gençler ve A takımlarda yaşadığım şampiyonlukların yanında 3 kez gol kraliçesi ödülü, yılın sporcusu ödülü ve yılın en iyi pivotu gibi özel ödüller aldım ve KKTC milli takımına seçildim. Yıllarca maddi ve manevi bir beklenti güdmeden Esentepe hentbol takımının formasını gururla taşıdım. Sadece 1 yıl takımımızın kapanması nedeniyle Yakın Doğu Üniversitesine transfer oldum ve o yılda YDÜ takımı ile şampiyonluk yaşadım. Hayatımın her gününde spor oldu. Üniversite eğitimimi Uluslararası Kıbrıs Üniversitesinde Özel Eğitim Öğretmenliği bölümünde tamamladım. Şu anda ise Özel Necat British Kolejinde Özel eğitim öğretmeni olarak çalışıyorum ve aynı zamanda haftanın üç günü freestyler spor eğitmenliği yapıyorum. İş hayatı her ne kadar spora ayırdığım vaktimi kısıtlasada asla spordan vazgeçmedim. Şu anda aktif olarak hentbola devam ediyorum. Kuzey Kıbrıs´ta az takımlıda olsa güzel bir ligimiz var. Yaşadığımız ambargolara rağmen küçük ve güzel adamızda spor adına güzel şeyler yapmaya çalışsakta ada dışına çıkamamak çok üzücü oluyor. Az nüfuslu bir ülkenin o kadar yetenekli ve başarılı insanları sadece Türkiye´de gerçekleşen müsabakalara katılabiliyor olması KKTC´de sporcu olmanın en kötü yanı.
Disiplinli, çalışkan ve yetenekli sporcuları olan harika bir adada yaşıyorum. Burada sporcu olmak hem güzel hem de üzücü. Güzelliği şu ki spora inanılmaz ilgi ve alaka olan bir ülke. Okullarda, şehirlerde ve köylerde bile yokluktan var edip sporcular yetiştiriliyor. Kendimden biliyorum. Hentbola başladığımız yıllarda yaşadığım köyde spor salonu olmadığından yağmur, çamur, sıcak ve soğuk demeden halı sahada hentbolu öğrenip şampiyon olduk. Çünkü spor sevgimiz ve hentbol aşkımız vardı. Kötü yanı şu ki ligimizde az takım oluşundan lig kısa sürüyor ve dönüp dolaşıp hep aynı takımlarla maç yapmak zorunda kalıyoruz. Şampiyonluk yaşayan takımlar iki bilemediniz üç gün gazeteye çıkıyor ve dönüyoruz en başına. Çünkü şampiyon olmanın bir ayrıcalığı veya tatmin edici bir yanı yok. Şampiyon olan farklı ülkede farklı bir müsabakaya veya bir üst lige ya da Türkiye müsabakalarına gitmiyor. Sadece KKTC karması kurulup Türkiye´de olan turnuvalara, plaj hentboluna veya bölge gurup karşılaşmalarına gidiyor. Kaldıki iki yıldır KKTC karmasıda kurulmuyor. KKTC´de hentbol oynayan kişiler bu işi meslek olarak yapmıyor çünkü maddi bir kazancın olduğunu söyleyemem. Sadece Üniversite takımları sporcularına burs verip okullarını bitirmesine destek oluyor. Tüm bu ambargolara rağmen yine de iyiki KKTC´de yaşıyor ve burada spor yapıyorum diyorum. O kadar huzurlu ve güzel bir ada ki burası .. Kendi yağımızda kavrulsakta mutlu insanların yaşadığı bir ülke.
Allah ne kadar ömür verirse spor hayatımın bir yerinde hep olacak.. Çünkü spor sevgisi sonsuzdur.
Anlattığım mutlu insanları yolunuz düşerse KKTC´de gelip görmenizi tavsiye ederim.. Kuzey Kıbrıs´tan sevgilerimle...
SİZİN DÜŞÜNCELERİNİZ?
