ORUÇ NEDİR, NE DEĞİLDİR?

Oruç sadece imsaktan iftar vaktine kadar aç kalmaktan ibaret değildir. Aslolan nefsani arzulardan vazgeçerek bütün azalarımızla oruç tutabilmektir. Yani sadece mideyi aç bırakarak oruç tutmuş olmayız. Dilimizle  oruç tutalım; sadece doğruyu ve güzeli söyleyelim. Özellikle gıybet konusunda ağzımıza kilit vurup susmayı bilelim. Peygamber Efendimiz (sav) " Kim yalan konuşmayı ve yalan dolanla iş yapmayı terk etmezse Allah o kimsenin orucuna kıymet vermez". Buyurmuştur. Bu sebeple oruçluyken ağzımıza bir şey girmemesine dikkat ettiğimiz kadar, ağzımızdan yanlış bir ifadenin çıkmamasına da dikkat etmeliyiz. Gözümüzle oruç tutalım harama bakmayalım. Kulağımızla oruç tutup haramı işitmeyelim,  harama kulak vermeyelim. Onun içindir ki oruç aç ve susuz kalmak değil, nefsin arzu ve isteklerinden uzak durulmaya çalışıldığından bir irade eğitimi, açlık ve susuzluğa karşı sabır, bedeni dinlendirmek bakımından da bir tasfiye eğitimidir.  Bütün sene çeşitli yemekleri hazmetmek için uğraşıp duran sindirim sistemimiz ve diğer organlarımız oruç sayesinde senede bir ay dinlenerek kendilerini yeniler. Oruç tutan bir insan aç ve susuz kalmış birinin çektiği güçlüğü, ızdırabı, sıkıntıyı bizzat yaşayarak hisseder. Fıtratındaki insanlık duyguları adeta kabarır. Muhtaçlara, yetimlere, düşkünlere,  yardım etme ihtiyacı hisseder. Bencil ve çıkarcı duygulardan kurtulur. Empati yaparak paylaşmayı, yardımlaşmayı, başkalarına faydalı olmayı öğrenir. Bunları yaşayarak insan olmanın erdemliğini,  hazzını ve mutluluğunu yaşar. Oruç İnsanın kendisini ve diğer insanları anlamasını sağlar. Beden ;et ve kemik bütünü olmaktan çıkar. Kalbe letafet ve manevi duygular teşvik ederek ruh yücelir. Böylesine harikulade güzelliklere sahip oruç nimeti diyet yapmak amacıyla tutulamaz. Şayet amaç buysa elde etmek pek tabii mümkün olabilir. Ama sonrasında manevi beklentiler ve Reyyan kapısından geçebilmek sadece bir hayal olur. Ayrıca Allah rızası için ağzına kilit vurmuş Müslümanların gözü önünde yiyip içenleri de anlayamıyorum. Bu durum kelimenin en hafifi ile iman mefhumunun zayıfladığını bize açıkça gösteriyor. Eskiden insanların birbirine gösterdiği saygı gerçekten takdire şayandı. İşte kanıtı.  Mübarek Ramazan günü Hristiyan birinin çocuğu elinde salatalıkla babasının dükkanına gelir. Bu hali gören çocuğun babası oğlunun  elindeki salatalığı alıp azarlamaya başlar. O an dükkanda bulunan bir Müslüman bu duruma şaşırıp sakin olmasını söyler. Çocuk eve gittikten sonra adam neden bu kadar kızdığını Hristiyana sorar. O da " görmedin mi bu ramazan günü salatalık yiye yiye geliyor. Siz müslümanlar oruçlusunuz biz oruçlu değiliz ama aynı toplumda yaşıyoruz. Birbirimize saygılı olmamız lazım. Çocuğun müslümanların oruçlu olduğunu, onlara saygılı olmamız gerektiğini şimdiden öğrenmesi lazım". Ne acıdır ki hristiyanların oruç tutan müslümanlara gösterdiği saygıyı, müslüman olduğunu söyleyenler bugün birbirlerine göstermiyorlar. Bu saygı orucunu tutana olduğu kadar orucunu tutmayana da olmalı. Neticede herkesin yaptığı ya da yapmadığı ibadet kendine.  Bu mübarek ayın bilincine varıp birbirimize saygı göstererek Ramazan´ı geçirmemiz dileğiyle....