Ramazan-ı Şerif, Kur´ân-ı Hakîmin dünya semasına indirildiği aydır. Kur´ân´ın bize gönderildiği bu mübarek ayda, o semâvî hitabı en güzel şekilde karşılamak için Ramazan-ı Şerifte oruç tutmak emredilmiştir.
Bu ayda, nefsin kötü arzularından ve dünyevi boş işlerden yüz çevirerek, yemeği içmeyi terk ederek insan âdeta meleklere benzemektedir. Bu vaziyette Kur´ân-ı yeni nâzil oluyor gibi okur ve dinler. Okurken ve dinlerken de Kur´an´daki ilâhi hitapları güya ilk geldiği andaki gibi okumaya ve dinlemeye çalışarak ulvi bir hal yakalayabilir. Hatta bazı yüksek ruhlu insanlar, Kur´an-ı, sanki bizzat Allah Resulü´nden (a.s.m.) işitiyor gibi dinlemek, belki Hazret-i Cebrâil´den, belki Cenab-ı Hakk´tan dinliyor gibi bir kudsî hâle mazhar olurlar. Ve insan kendisi tercümanlık ederek, başka insanlara da bu İlahi mesajı iletip, hem kendi yaratılış gayesine uygun hem de Kur´an-ın indirildiği aya uygun bir şekilde bu zaman dilimini geçirir.
Ramazan-ı Şerifte İslâm âlemi bir mescid hükmüne geçer. Öyle bir mescid ki, milyonlarla hâfızlar, o büyük mescidin her tarafında Kur´an-ı bütün yeryüzüne işittiriyorlar. Her Ramazan, ?Ramazan ayı, kendisinde Kur´ân´ın indirildiği aydır.? âyetini, nuranî, parlak bir tarzda gösteriyor; Ramazan Ayı´nın ?Kur´ân Ayı? olduğunu ispat ediyor. O büyük İslam cemaati ya Kur´an´ı okumakla veya dinlemekle vakitlerini değerlendirirler.
İşte, bütün İslam âleminin, yeryüzünü büyük bir mescid haline getirip ibadet ettiği böyle bir zaman diliminde, nefsinin kötü arzularına tabi olarak, yemek içmekle o nuranî vazifeden çıkmak ne kadar çirkin olduğunu şu misalle daha iyi anlayabiliriz:
Camide herkesin namaz kıldığı esnada, birisinin namaz kılmak yerine oyun oynaması, okunan Kur´anı dinlemek yerine şarkı söylemesi ne kadar büyük bir hürmetsizlikse, aynen öyle de bütün İslam âleminin oruçla ve Kur´an´la meşgul olduğu bir zamanda yemek-içmek ve orucu bozan diğer şeyleri yapmak da Kur´an´a ve ibadet edenlere karşı o kadar büyük bir hürmetsizliktir.
Hayırlı Ramazanlar diyerek noktalayalım?
