"Âşık İsmeti" mahlasıyla tanıyıp sevdiğimiz, hemşehrimiz Abdülkadir NAMLI amcayı geçen sene bugünlerde kaybetmiştik. Mekânı Cennet olsun. Yoğun bakımdaki karısının başucunda; ağlayarak yazdığı bu yürek şiiri, has Anadolu kadını ve Erkeğinin sırlarını da saklıyor aslında. Hem Abdülkadir amcayı daha anmak hem de; kadının erkeğine arsızlaştığı, erkeğin kadınına vahşileştiği günümüzde, yüreklerimize bir ferahlık vermesi ümidiyle?   DUA İlahi emirle arkadaş olduk Yârabbim derdine derman eylesin Beraber ağladık beraber güldük Yârabbim derdine derman eylesin.   Yolumu bekledin gece yatmadın Sofra kurdun benden önce tatmadın Bir tanemi bile çöpe atmadın Yârabbim derdine derman eylesin.   Her kahrıma sabırettin taş gibi Çöp çekerek yuva yaptın kuş gibi Geçen günlerimiz oldu düş gibi Yârabbim derdine derman eylesin.   Sekiz çocuğuma sen oldun ana Hakkım helal olsun sorarsan bana Ellerim yukarda dileğim sana Yârabbim derdine derman eylesin.   Kapımda kilitsin evimde direk Külümü aş ettin taşımı çörek Seni ipeklere sarmamız gerek Yârabbim derdine derman eylesin.   Âşık İsmeti´yim unutmam dünü Sorda anlatayım bendeki seni Kırk yılın içinde kırmadın beni Yârabbim derdine derman eylesin.