Gece ayaz gök siyah bir dağ başı kalmışım Harfleri karıştırıp yüz bin ünlem almışım. Bilmem acep ne zaman çıkacak bu yol düze Ben bahar sandım yine düştüm bence bir güze El soğuk ayak çıplak varlığım karanlıkta Yokluğum da kayboldu yanan bir samanlıkta Adımı hece hece söyleyerek unuttum En ayık hallerimi boşver deyip uyuttum Namlusu tutuk silah içinde bir tek kurşun Deli olmuş bekliyor farketmez biri vursun Ağaçlar çıldırıyor şiddetinden rüzgârın Işık sarhoş yansıyor üstünde yağan karın Sessizlik bir ses ile delinirken uzakta Gölgeler bile düşman dost bekliyor tuzakta İçimde bir okyanus Hakk'tan kurmuş rıhtımı Ruhuma değen O el sıvazlıyor sırtımı Ölüm öyle yakın ki  ötelerde yaşamak Sevmekmiş işin sırrı her aşk meğer basamak Kaderde varsa yazı uçsan da kaçılır mı? Maddesi ayan kulun manası açılır mı?   LEYLİFER