Ben de isterdim Maria, Saçma salak bir pencereden bakmayı Ben de isterdim bu manzaraya güzel bir ad takmayı Gel gör ki beynim benden iki fersah ötede, Ağır gelen düşüncelerden inleyen nağmedeyim Kalbim ata ata beni atmış boşluğa Şimdi dokunduğum ne varsa lanetlenmiş Açtığım onca urgan boynumda kenetlenmiş Ben de isterdim Maria, Ellerimin  içinde ikram etmeden ömrü zamana Kuşların kanadında isyankar renk olmadan Görünmek, bilinmek isterdim bilenmeden Tırnaklarım kırılmadan ulaşmak o zirveye Bükülmeden, eğilmeden eğerilmek isterdim Rahatın konforunda tebessümle gülerek Ben de isterdim yaşamayı onlar gibi ölerek   Leylifer