Kimsenin, kimseyi acımasızca eleştirme zamanı, geldi, geçti... Böyle bir eleştiri yapmak için; kendimizin kusursuz olmamız veya az kusurlu olmamız gerekir... Hayatta mükemmel insan yoktur... Şimdi ben, evet; kişisel olarak, ?Ben nerede, nasıl hata yaptım?? kurumsal olarak, ?Biz nerede, nasıl hata yaptık?? diyerek, kendi, kendini yoklama zamanıdır... Hiçbir zaman karşınızdaki herhangi bir şeyi, şahsı küçümsemeyin... Belki de, hayatı; Sizin bilemediğiniz nice iyilikler ve güzellikler ile doludur... Bilmeden kırdığınız, hakkını yediğiniz, insan; aslında, sizin yaptığınız bu eleştirileri hiç hak etmiyordur... Boş yere, kul hakkına giriyorsunuzdur... Unutmayın bir kibrit; dağlar kadar ormanı yakar... Kıssadan hisse almak lazım... Üstelik, etrafınızdaki, onca insan; sizin bu davranışınızdan, sürekli haksız eleştirilerinizden, rahatsız olabilir... Üstelik, eleştirdiğiniz insanlar; sizin bilmediğiniz bir şekilde; yaptıklarında, söylediklerinde; doğru ve haklı da; olabilirler... Kısacası size göre eleştirilen konuda; çok da doğru işler yapmış olabilirler... Öyle bir ihtimal her zaman vardır... İşte o zaman; adalet ve güven sarsılınca; karşı taraftaki muhatabınız olan insanlar; yüzde, yüz herhangi bir konudaki, doğru yaptığınız şeylere bile; zamanla, şüphe ile bakarlar... Dikkat etmek lazım, dilimize, kalemimize, sahip olmamız lazım... Farkında olmadan kul hakkına girebiliriz...