Öztürkçeyi tutku haline getirmiş, bu yönde türkçemize büyük katkılar sağlamış olan Emin Özdemir Kangal Ortaokulundan öğretmenimdi. 1 Eylül Cuma günü 86 yaşında Ankara´da kaybettik.      Zannederim 1956-1957 yıllarında Emin Bey Kangal Ortaokuluna Müdür ve türkçe öğretmeni olarak atanmıştı. O yıllarda her nedense tüm öğretmenlerimizin tayini çıkmış asıl öğretmen olarak da bir tek Emin öğretmenimiz tayin edilmişti. Okulun dersleri boş geçiyor, eğitim alamıyorduk. Emin bey durumu toparlamak için büyük özveri gösterdi. Çoğu dersleri vekil öğretmenlerle tamamlarken kendisi  müdürlüğü bir tarafa, türkçe eğitimindeki açığımızı tamamlamak için büyük gayret gösteriyor, boş geçen dersler de türkçe dersiyle dolduruyordu. Bir konuyu işleme, kompozisyon, tarifler, hikaye anlatımları üzerindeki çalışmalarda türkçenin kullanımındaki titizliği hep üzerimizdeydi. Elinden kitap eksik olmazdı. Kitabı okurken öyle bir tavrı vardı ki sanki okuduklarını içine sindiriyor, özümsüyordu. Kendi yazdığı skeç ve senaryoları bize uygulattırıyor ve toplumla okul ilişkisini, toplum eğitimini sağlayıcı müsamereler dinlettirirdi.        O yıllarda Emin Bey bekardı. Annesiyle okulun lojmanında kalıyordu. Annesine ilgisi, bağlılığı dikkatimizi çekerdi.  Giyim ve kuşamına dikkat eden, ciddi bir samimiyet içinde,  hep bizlere bir şeyler aktarmaya çalışan bir rolde idi. Ne kadar faydalanabildik onu değerlendiremiyorum ama o yıllarda okuldaki öğretmen boşluğu bir öğretmenle, Emin Öğretmenle dolmuştu. Seneler geçse de dönem arkadaşlarımızla Emin Beyi unutmadık, başarılı dil uzmanlığını hep övünerek takip ettik.                                                                               Yıllar sonra benim Hacettepe Tıp Fakültesine başlamamla arada görüşmelerimiz oldu. Hatta ilk görüşmemizde beni takip ettiğini söylemişti. Kendisi de o yıllarda Hacettepe Üniversitesi Temel Türkçe Bölümünde öğretim görevliliği yapıyordu.  Sonradan o bölümün hocalarının solcu olduğu iddiasıyla, o günkü üniversite idaresince,  bölümün tamamen kapatıldığını, öğretim elemanlarının işine son verildiğini öğrendik .  Daha sonra rastlantısal olarak seyrek  görüşmelerim oldu.                                                                                                             Emin Öğretmenim ? Türkçe Dil Bayrağı?nı hep gönderde tutma direncini göstermiştir. Türkçenin zenginliğine yapıtlarıyla büyük katkısı olmuştur. Nesillere verilecek , aktarılacak çok şeyler bırakmıştır. İzlediğim kadarıyla onu akademik paye peşinde koşmayan, tüm yaşamında gerçek bir akademisyen, dilbilimci, Atatürkçü, laik, toplumunu seven, dilini seven, demokrat, ciddi bir insan olarak gördüm.                                                                                                                                Cenazesine katılarak öğrencisi olarak görevimi yapmaya çalıştım, Eşi sayın hanımefendiye Kangal Ortaokulu dönem arkadaşlarım adına başsağlığı diledim. Öğretmenime de Türkçeye ve bizlere verdiği emekler için teşekkür eder Allah´dan rahmet dilerim.