Yüzbinlerce insanın rüyalarını süsleyen, Uğruna binlerce şiir, yüzlerce kitap yazılan Ve Onlarca dava adamının gözlerinin açık gitmesine sebep olan Ayasofya; Şöyle ya da böyle açıldı sonunda. Elbette sevinçliyim, elbette mutluyum ve elbette düne göre daha gururluyum. Bizden farklı düşünüp, açılmasını onaylamayanlar da vardır mutlaka ve belki olmalıdır da. Ancak Tesadüfen rastladığım bazı paylaşımları ve yapılan yorumları inceledim. Aman Allah´ım! Dehşete kapıldım. Binlerce küfür, günah, hakaret. Hem de en galizlerinden. Kimi, Mustafa Kemal´e ihanet saymış. Kimi Türk düşmanlığı demiş. Kimi 24 Temmuz´da açıp Lozan´dan öç alacaklar diye hiddetlenmiş. Kimi de sebepsiz dümdüz gidip, intikam yeminleri etmiş. Vs vs vs... Bunlar Yunan değil. Rus değil İngiliz değil. İsmi cismi bizden, yani bu toprağın çocukları. Ama dilleri, kinleri, düşünceleri ve düşmanlıkları bu topraklara ait değil. Ayasofya´nın aslına rücu kararına, Dünyada en ağır tepki ne acı ki; Rum, Rus ve Ermeni´lerden değil de; Yine bizimkilerden geldi sanki...   ***   Bir kilisenin camiye çevrilmesi ile bir caminin kilise çevrilmesindeki en bariz fark; Birinin inşa ve ihya, diğerinin imha ile yapılmasıdır. Bir Kilise cami ile şereflenecekse; Önce minare yapılır, sonra içi hat ve tezhip ile süslenir. Güzel bir mihrap ve sanatlı bir minber konulur. İçindeki hiç bir şey yıkılmaz, kaldırılmaz ve bozulmaz. Sadece; resimlerin üstü alçıyla sıvanır, varsa heykeller korunaklı bir yere kaldırılır. Ama kiliseye çevrilen cami öyle mi ya Önce o güzelim minareleri yıkılır. Sonra eşsiz hat levhaları kazınır. Mihrap kaldırılır. Minber parçalanır vs. Tecelliye bakın ki; tarih boyunca imha edenler, hep ihya edenlere Ayasofya üzerinden şimdi ayar vermeye çalışıyorlar. Eğer cidden derdiniz Ayasofya ise; Korkmayın, endişe etmeyin, tedirgin olmayın. Zira; Biz Müslümanlar mabedlerimize gözümüz gibi bakarız. Ayasofya müze iken bir taş yığını idi. Şimdi yeniden göz nurumuz oldu. Taş yığını ile göz nuru bir olur mu hiç?