Memleket Sevgisi Bir Başkadır

Orhan Arslan

3 yıl önce

Havaların ısınması, yazın kendisini hissettirmesi dolayısıyla, şehrimize gelen gurbetçiler nedeni ile; şehrimizin nüfusu fark edilir şekilde artmıştır.  Kavuşma sevinci, hasretlik, buluşma, özlem duyguları, birbiri ile yarışır hale gelmiştir. Bu atmosfer, isteriz ki; şehrimizde her zaman yaşansın. Birlikteliğin, beraber olmanın hazzına doyum olmaz. Sadece yüreklerde, bir burukluk vardır. Sevincin, örtemediği bir burukluk. Onun adı Dünyanın neresinde olursa olsun; İnsanımızın başına bela olan Terör  faaliyetleridir. Dünyada ve çevremizde olan Ülkemize yönelik, dolaylı baskılardır. Müslüman kardeşlerimizin yaşadığı dramdır. Doğu Türkistan`dan başlayarak, Filistin`de son bulan acılar yumağı; BİR KÖŞESİNDEN, ucundan bizi sarsacak kadar, hüzünlendirmektedir... Hem de ne hüzünlendirme... Sokaklarda var olan hareketin, canlılığın, yüzlere yansıyan tebessümünü görmemek, mümkün değildir. Özlemle yapılan kavuşmalar, kucaklaşmalar, hal, hatır sormalar, sanki insanlara ayrı bir Dünyadan gelen sıcaklığı hissettirmektedir. O zaman anlıyorsunuz, Yüce Yaratıcının, insanlara bahşetmiş olduğu bu duyguların, önemini. İnsanı en iyi şekilde bilen Yüce Rabbim`e, bizlere böyle bir imkanı, zamanı sunduğu  için sonsuz şükürler olsun. Bu anlamlı ziyaretlerde dargınları barıştırmanın, Büyükleri ziyaret etmenin, kimsesizlere her anlamda sahip çıkmanın, ilahi bir mesajla bildirilmiş olmasının, mana ve önemi bir kez daha kendini ortaya koymaktadır. Sokaklardaki insanların farklı, farklı heyecanlar içerisinde; etrafta koşuşturmaları, sanki bir bayram havası varmış hissini herkese hissettirmektedir. Bu heyecanı en fazla etkileyen faktör, gurbetteki insanların memleketlerine kavuşma sevincidir. Bu kelimelerle ifade edilemeyen, ancak yaşanılarak anlaşılan bir duygudur. Tarif edilemeyen bir duygu selidir. İşte o duygu seli; kilometrelerce uzaklardan memleketine akar, gelir. Gelemeyenlerin acı bir hisle, Memleketlerindeki akrabalarına; ''Bu sene gelemiyorum, gardaş...'' Seneye İNŞALLAH, demenin nasıl bir duygu olduğunu yaşayanlar bilir. Tonlarca ağırlığın altında ezilen insanın kısık bir şekilde ifade ettiği sözlerdir... Çaresizliğin, imkansızlığın, buluşamamanın ifadesi. Amma ne ifade... Doğal olarak,  bu kavuşmaların vazgeçilmez unsuru çocuklardır. Onlar için;  ziyaretler sevinç yumağı olarak yaşanacak, anlar demektir. O, çocuk aklı ile, Anne ve Babalarından hep yakınları olan insanlarla birlikte yaşama özlemini belirtirler. Hiç, ayrılmak istemezler... Daha çocuk aklı ile bile ayrılığın ne kadar zor bir olay olduğunu anlar. Ayrılmak istemez... İşte o nedenle, insanlar yıllar geçse de hep çocukluk günlerindeki yaşanmışlıkları özlerler. Bu özlemin yerini hiçbir şey tutmaz. Belki de yıllar sonra memleket yollarına kilometrelerce aşıp gelmenin altında yatan sebeplerin başında; çocukluklarında duydukları yaşanılan o güzel günlerin sevincini, özlemlerini, arayışları vardır. Her sene bu arayışa devam edeceklerdir. Olsun yine de bir başka güzeldir. Memleket hasretini ziyaret sayesinde de olsa gidermek. Memleket sevgisini bu sayede yeniden tekrar yaşamak.  Toprağını ziyaret etme sevincini, memleket hasreti ile buluşturanlara selam olsun... Bu özlemler senelerce şiirlere, türkülere,  yansımıştır. Kimi zaman kelimelere dökülerek, hatıra olmuştur. Hasret gidermiştir. Nesilden nesile bir yolculuğun tanıtımını aktarmıştır... Anlatılır, dinlenir... Tıpkı bir masal gibi... MEMLEKET   SEVGİSİ   BİR   BAŞKADIR...