Milli Eğitim Bakanlığının okulları neden başarılı olmuyor? Diye soruyorlar... Cevap basit: TV' ler sabahtan akşama kadar nasıl bedavadan hayat kazanılır, insanlara nasıl eziyet edileceğinin reklamını yaparak, yalanın, iftiranın, kapı dinlemenin, sahtekarlığın normal bir davranış olduğunu özendirerek, ballandıra, ballandıra anlatıyorlar...  Öğrenmede önemli unsurlardan biri  görerek  öğrenmedir. Geçen yıllarda bu uzaktan eğitim ile hayat buldu. Yani bir şeyi kitle iletişim araçları ile de daha kolay öğreniyoruz.  HER TÜRLÜ olumsuzluğun, şiddetin, zora başvurmanın, insan hayatını hiçe saymanın reklamını yapıyorlar... Mafyayı özendirerek, hırsızlığı, arsızlığı özendirerek, BEDAVADAN BİR  HAYATIN reklamını yapıyorlar. Çocuklar ise, oyun dünyasının esiridirler... Orada da yeteri kadar denetim yapılmıyor. Kimileri ise, tüm dünyayı kadın erkek ilişkilerinden ibaret sanarak, başka bir dünyayı kurguluyorlar... Çocuk denecek  yaştaki gençleri bile,   kadın erkek ilişkileri  açısından  sakıncalı  davranışlara yönlendiriyorlar. Bunun reklamını yapıyorlar. Lgbt, gibi dayatmalar da işin fazlalığı...  Bütün bu dizilerde iyi insanlar hep kaybederken kötü insanlar bir basit olayla iyi insanları iptal ediyorlar... İşin ilginç yanı tüm bu olanlara hakim güç olan, Devlet adamları da  senaryo gereği, seyirci kalıyor, alet oluyor... İyi örnekleri sunan, iyi insanların rol model olarak tanıtıldığı, güzel aile ilişkilerinin özendirildiği sunumlara hasretiz. Bu tür yayınların etkili olacağını adımız gibi biliyoruz. Hem  Aileye, hem gençlere, hem eğitime  yardımcı olacak yayınlar olmalıdır. Burada kurumlar arsı birliktelik devreye girmelidir. Bir dayanışma örneği sergilemelidirler. Söz konusu olan geleceğin neslidir... Bu olumsuz yayınlarda,   bir anlamda Devlete güven olmayacağının, Devletin Mafya karşısında  güçsüz olacağının reklamı yapılıyor... Hal böyle olunca; okullar nasıl başarılı olsun? Nasıl çocuklar uyuşturucudan uzak kalsın? Gençler  suçluluğa  teşvik ediliyor. Sabahtan akşama kadar TV’lerde iyi ya da kötü reklamı yapılıyor... UNUTMAYALIM  Devlet  eli ile ikram edilen interneti  ne kadar denetliyoruz? Gençler için ne kadar kontrol edebiliyoruz?  O alanın bazen ne kadar tehlikeli bir alan olduğunu  söylememize  gerek var mıdır? Bu gençleri bu tehlikelerden koruyacak  koruma kalkanımız  var mı?  Hangi  değer yargıları ile   bu gençleri; VATAN, MİLLET,  DİN, DEVLET, gibi kavramlar ile donattık. Hangi ahlaki  kavramlarla  yetiştirdik. Kendilerini nasıl koruma altına alsınlar... EVET SAYIN BAKAN SORUN ORTADA! ÇÖZÜMLER ONA GÖRE DÜŞÜNÜLMELİDİR