1990 yılı ortalarıdır? Muhsin YAZICIOĞLU, muhterem bir zat olarak methini duyduğu, Yozgatlı Şeyh zade Ahmet Efendi ile tanışmak ve duasını almak için ziyaretine gider. Ev, mürid ve muhibban doludur. Herkes sırayla elini öper ve sohbetine katılmak için çekilip oturur. Kendisi de sıraya giren Muhsin Başkan, şeyhin elini öpüp tam çekilirken, Şeyh zade Ahmet Efendi bileğinden yakalar ve kendine doğru çekerek; - Asıl ben senin elini öpmek isterim evladım, der. Çok şaşıran ve bir an sendeleyen Yazıcıoğlu, bir taraftan elini kurtarmak isterken, mahcup bir eda ile; - Efendim estağfurullah, biz sizin elinizi öpmeye, hayır duanızı almaya geldik diyebilir. Ahmet Hoca Efendi, gözlerinin içine uzun uzun baktığı YAZICIOĞLU´na şefkat dolu bir sesle; - Evladım ŞEHİTLERİN elleri öpülür diye cevap verir. Ve doksanına merdiven dayamış bu piri fani, tutup bırakmadığı o gencecik eli tam üç defa öper, Bu olanlara orada bulunan herkes hayret ve şaşkınlık içinde şahit olur... Rabbim keşfe malik Şeyh zade Ahmet Efendiye de, Acısı ve hasreti her daim çoğalan; Milletine sevdalı Muhsin YAZICIOĞLU´na da gani gani rahmet eylesin. Onları sevgili Resulüne, bizi de kendilerine komşu eylesin? (H.M.)