Aylardır bitmeyen bir zulümle karşı karşıyayız ki bu duruma zulüm demek bile çok hafif kalır. Bu yaşananlar canilik, insanlık dramı ya da daha fazlası ... Tüm kalbimle söylüyorum ki ben bu satırları yazarken dâhi acı çekiyorum, etim kemiğinden ayrılıyor, kalbim gerçekten yanıyor. Biz her saniye rahatça nefes alırken Gazze'de kundaktaki bebekler ölüyor, aç ve susuzluk durmaksızın devam ediyor. Peki bu zulüm devam ederken bazı kesim ne yapıyor? Elimizden ne gelir? Filistin zamanında bize destek olmadı ki onların durumuna mı üzülelim? Bu tarz söylemlerde bulunup merhamet sahibi insanlara daha da acı çektiriyorlar. Ama artık şunu kabul etmemiz gerekiyor, bu basit bir kavga değil bu basit bir olay değil. Bu yaşananlar zulüm bu yaşananlar vicdansızlık. Ve bu vicdansızlık neredeyse 1 yıldır soluksuz devam ediyor. Gazze’de insan sayısı her saniye azalıyor, her şey yok oluyor . Lütfen artık el ele bir şeyler yapalım. Yapılan zulme bedenen faydamız olmasa bile boykot ürünlerini kullanmamaya çalışalım. Elimizden geldiğince o evlatlara kurşun sıkılmasına en azından bu şekilde izin vermeyelim. Biz de onların yerinde olabiliriz biz de çaresizce yardım bekleyebiliriz. Ses olalım, sesimizi duyuralım. Bağıralım, sessiz kalmayalım, zulme ortak olmayalım!