<p style="text-align:justify">&quot;Muayeneye gelen hasta ile kısa bir bakışma sonunda tanıdık birbirimizi.<br /> İlkokul arkadaşımdı.<br /> Beni evine davet etti.<br /> Gittik, samimice ağırladı.&nbsp;<br /> Sonra heyecanla alb&uuml;mden bir fotoğraf &ccedil;ıkarıp uzattı.<br /> - Bak bizim sınıfın mezuniyet fotoğrafı ama sen ya yoksun ya da ben &ccedil;ıkaramadım.&nbsp;<br /> Fotoğrafı g&ouml;r&uuml;nce kaynar sular d&ouml;k&uuml;ld&uuml; başımdan.<br /> Nefesim daraldı, bayılacak gibi oldum.&nbsp;<br /> Ben de vardım aslında fotoğrafta ama o farkında değildi.&nbsp;<br /> &Ouml;ğretmen, herkesten 25 kuruş para toplamış, ben veremeyince de;&nbsp;<br /> &#39;&#39;Paran yoksa sen ayrıl ş&ouml;yle, kenarda bekle&#39;&#39; diye beni &ccedil;ıkarmıştı gruptan.&nbsp;<br /> Kenarda beklerken, yarıdan kesmişte olsa fotoğrafta ben de &ccedil;ıkmıştım.<br /> &Ouml;ğretmenimizin o muamelesi beni &ccedil;ok etkilemişti.&nbsp;<br /> &Ccedil;ok &uuml;z&uuml;lm&uuml;ş, g&uuml;nlerce tesirinden kurtulamamış ve hatırladık&ccedil;a ağlamıştım.&nbsp;<br /> Şimdi doktor oldum ama arkadaşım; hi&ccedil; bir hekimin iyileştiremeyeceği bir yarayı, seneler sonra farkında olmadan yeniden kanatmıştı.&quot;<br /> (Gen&ccedil; Beyin dergisinden İktibas edilmiştir)</p> <p style="text-align:justify">***<br /> &Ouml;ğretmenler, Hocalar, Muhteremler...<br /> O kadar m&uuml;him bir vazife ki sizin ki.<br /> Bir s&ouml;z&uuml;n&uuml;zle insanları ikiye b&ouml;lebilir,&nbsp;<br /> Bir fiskenizle parampar&ccedil;a edebilirsiniz.&nbsp;<br /> Ne olur!&nbsp;<br /> &Ouml;nceliğiniz hep ve sadece, size emanet edilenler olsun...&nbsp;<br /> Başka hi&ccedil; bir şey değil.<br /> &nbsp;</p>