<p>Pirincin içindeki siyah taştan mı korkmalı, yoksa beyaz taştan mı?</p><p>Akıl beyaz taş der.</p><p>Muhakeme ve zeka da öyle.</p><p>AK Parti’nin içi beyaz taş dolu.</p><p>Hem de köşelerini yuvarlayarak, kendilerine pirinç süsü vermiş beyaz taşlar.</p><p>O kadar çoklar ki.</p><p>Her yerdeler. </p><p>Her kademede varlar.</p><p>İl, İlçe teşkilatlarında, Genel Merkezde, Belediyelerde, Mecliste, Bakanlıklarda...</p><p>Yani her mevkide ve her seviyede bunlardan dolu.</p><p>Daha doğrusu, doldu.</p><p>28 Şubat zulmünün devam ettiği o karanlık ve puslu günlerinde kurulduğunda; partiye omuz verip, taşın altına elini değil kafasını koymuş insanlardan neredeyse kimse kalmadı bugün.</p><p>Bir şekilde uzaklaştırıldılar, ya da uzaklaşmaya mecbur ettiler.</p><p>Siyasi havayı koklayıp; AK Parti’nin Türk siyasetinde uzun yıllar söz sahibi olacağını anlayan güruhun, önce kendileri yerleşip, ardından avanelerini getirmeleri hiç zor olmadı.</p><p>Çabucak da uyum sağladılar.</p><p>Hemen de kamufle oldular. </p><p>Dört bir köşe bucağı ele geçirdiler. </p><p>Keşke bugün içimizdeki bu kadar beyaz taş yerine, ciddi bir muhalefet olsaydı. </p><p>Zira;</p><p>Muhalefet her daim diri tutar.</p><p>Oto kontrol sağlar.</p><p>Daha az hata yaptırır. </p><p>Ama pirinç sandığınız bu taşlar, bugün değilse yarın ne ağız bırakacak ne de diş...</p>