Ve şimdi sessiz sedasız kalkıyorum yerimden Dilimi lal etmeyi öğretti hayat bana Gidiyorum, gideceğim yerleri bilemeden Gidiyorum, sen içimde kal bile diyemeden Cevabını bilmediğim  soruları sormam ben Bir bana 'sen kimsin' diyemedim o kadar Bir melül bakışın nazarının keminden Başka bakan bir gözü sevemedim bu kadar Ve şimdi bir şiir düşer sen kar yağdı sanarsın İçine hüzün çöker en mutlu anında Ansızın aklına gelince ağlar mısın? Hasretin güneşiyle kardan adam  yanında. Özledim mi acaba, acaba özledim mi? Bir ses gelir öteden yankılanır içimde Bu nasıl  sevdadır, sevdadır bu nasıl? Herkes sana benzer suretinden biçimde. Yarım hikayeler, yarına kabus olup düşermiş Bastığı basamaklara nankörse insan, Çıktığı zirve ona uçurumdan bir evmiş. Kar yağarsa kardelen, erirse sümbül, Göl olursa nilüfer ol demiştim çiçeğim Bilemedim sen gülsün, dikeninle öleceğim. Şikâyetlerim bile şikayetçiymiş benden Sancılı gülücükler dağıtırken aynaya Karada balık gibi seninle boğulmuşum Sen diye diye, ben benden kovulmuşum Yüreğimdeki dikeni habire ittirmişim Kaçtığım her köşede zincirlere vurulup Leyl'i fer'e  aşk diye sıkıca giydirmişim. Şiirler şahidim; Sen onlardan anlasaydın yazar mıydım hiç? Anlasaydın ruhum kekeme olur muydu? Sen tırpan ben yonca, vur dilini biç Cellada aşktan haber, söyle; sorulur mu hiç!?. Şakağında namlusu aşkın; Sevsen de sevilsen de vurulacaksın Dileğimdir yüce Kadir Mevla'mdan Mahşerde ilk benden sorulacaksın.   leylifer