Yoklukla sınanan dedelerimizin kazandığı imtihanı, varlıkla sınanan bizler kaybettik. Onlar lokmalarını bölerek, sırt sırta vererek, imece ile vücut bularak, bir evde pişeni kırk eve pay ederek; Bir olmasını, iri olmasını, diri olmasını bilerek kazandılar. Biz Önce şımardık Sonra israf ettik Devamla bencilleştik Ve sonunda Kimsenin kapısını çalmaz hale gelip, darmadağın olduk. - Dedelerimiz neşe içinde soğan ekmeği paylaşıp şükrederken; Bizler pirzola yerken somurtuyor ve şükretmiyoruz. - Onlar eşek sırtında türkü söyleyip selamlaşa selamlaşa giderken; bizler lüks arabalarda, kırk kişiyle hırlaşıp, seksen kişiyle küfürleşiyoruz. - Onlar metanetle sabredip vakur davranırken, bizler parlamaya bahane arıyoruz. Örnekler çoğaltılabilir. Dua edelim de; Allah, Varlıkla imtihanını kaybeden bizlere, Dedelerimiz gibi yokluk göstermesin. Yoksa Din ve töremizden güç alarak her zorluğu aşan dedelerimize kıyasla; Yüz üstü kapaklanır ve pusulasız gemi gibi döner dururuz...