Sevincimi, hüznümü, yaşadığım beni içinde yaş/atan ekmeğim, aşım, aşkım, huzurun baş kenti, hayatımın emanetçisi, aldığım ilk nefesim ve vereceğim son nefesim, büyülü şehrim  içimde yaşayan Sivas...  Her şehir kendine özel, kendine güzeldir ama insanın yaşadığı şehir kendine özel, kendine güzeldir.Her kaldırım taşında bir ayak izi, her sokakta onu kucaklayan bir anısı vardır.Gökleri bile gözleri varmışcasına onu tanır, biraz önce verdiği nefesteki su, dua ederken ellerine düşen damladır. Gögün bağrına hayatınızdan kare kare kopup giden anıların saklandığı hazinedir.Ve  sizi son nefesinizde bekleyendir. Öyle bir sevdadır ki, o şehir, siz terketseniz bile o sizin ağaçlarıyla, sokaklarıyla, dağı, taşı, suyuyla arkanıza düş/üp gelendir.Dönüp geldiğinizde, sizi  herkesten önce karşılayıp sinesine saran sevgilidir. Taş yığınları evlerini bile tanırsınız çünkü sizi içinde yaşatmış, büyütmüş yedirmiş içirmiş okutmuş adam etmiş velhasıl sizi siz etmiştir  bir anne gibi. Sivas´ımız küçük ama rahat edilebilecek  güzel bir şehirdir, kışı insanı gibi merttir, yüzüne yüzüne vurur soğuğunu.Anadolu´nun gözbebeği, son yıllarda gelişmeye başlamasıyla da, ekonomik bakımdan da bir cazibe merkezi olmuştur. Tarih bakımından zengin eserlerin bulunduğu, gelenek ve göreneklerin yaşatıldığı, vatan millet aşkıyla dolu yiğitlerin diyarıdır.Sivas´lı doğmak ayrıcalıktır, Sivas aşktır, uğrunda canımızı vereceğimiz sevdamızdır. Benim masallar diyarı Sivas´ım buram buram tarih kokar, aşıklarıyla aşk kokar,insanı sıcacıktır Anadolu kokar, doktor balıklarıyla şifa kokar. Ve ben bilmem ölümün bu kadar yakıştığı başka bir yer.Cebrail´ in kanadından düşen, her biri ayrı sure/t  olan kar tanelerinin Azrail´ in parmağına değip sokaklarda camda bazen saçınızda ayet olmasını.Kış bir ölüm bir ayet değil midir ve ölüm soğuktur, imanını sahibine vermektir.İşte Sivas hep ayetle yaşar, o yüzden buram buram iman kokar. Sivas sevdalılarına, vefayla bu şehre güzellik katmaya çalışanlara hediyemdir, selam ve dua ile kalın...