Çanakkale şehitliklerini gezenler hatırlayacaklardır. Alçıtepe yakınlarında bir "Sargı yeri şehitliği" var. Sargı yeri; Hastane kuramayan ordumuz, çok ağır olmayan yaralıları tedavi etmek için, cephe gerisindeki bu sahayı tahsis etmiş.    Savaş hukuku gereği de durumdan İngilizler haberdar edilmiş.  Peki, İngiliz kâfiri ne yapmış? Ne yapacak, yaralı sayısının en yoğun olduğu anı kollayıp, açık hava hastanesi niteliğindeki bu yeri uçaklarla bombalamışlar. İşte orada, bir kurşun bile sıkamadan şehit olan binlerce Vatan evladının ruhu için, orası sargı yeri şehitliği olarak düzenlenmiş. Belki mübalağa gelecek ama sanki çığlıkları duymuş ve şühedanın kan kokusunu almıştım. Gözyaşlarımı tutamadığımı ve günlerce etkisinden kurtulamadığımı da ekleyeyim… “Araplar bizi arkadan vurdu” ezberini sürekli tekrar edip; tüm Arapları, yüz sene sonra bile düşman belleyen geri zekâlılar! Sözüm size... Bugün İsrail denilen seri katilin, Filistin'de yaptığı vahşetin çok daha ağırını, İngilizler bize yapmışlardı. Yüreğinizi bir yoklayın bakalım. Savaş hukukunu ve insanlığı hiçe sayan İngiliz keferesine karşı, zerre kadar bir kin var mı içinizde? Yok değil mi? Neden olsun ki? Onlar gibi giyiniyor, onların alfabesiyle yazışıyor ve onların Dillerini konuşmak için de etekler dolusu paralar ödüyorsunuz. Sınırları açsalar, dakikasında gider kucaklarına sığınırsınız.  Biz sizlerin ne menem bir karaktere sahip olduğunuzu biliyoruz da; Siz de artık, Alemi sersem zannedip numara yapmayın olur mu? Siz celladına aşık mankurt sürülerisiniz. Ama ne çare ki; sizleri bu hale bizim okullarımız, bizim hocalarımız ve İngilizceyi öğretmek için çırpınırken, İngilizlerin kim olduğunu öğretmi unutan müfredatımız getirdi. Ha bu arada bir teferruat daha. İnsana kullanılması yasak diye, kimyasal bomba kullanma emrine itaat etmek istemeyen Komutanlarına "Türkler İnsan sayılmaz" diyen Çörçil'i de unutmayalım. Tıpkı "Filistinliler İnsan değil" diyen Netanyahu gibi. Batı'nın azatsız köleleri ve İsrail'in platonik âşıkları... Sizlerden, tiksineyim mi yoksa halinize acıyayım mı bilemiyorum...