Aile, akraba ilişkileri yok olmak üzeredir. Toplumun bu en küçük ve temel taşı sayılan Aile de sevgi, saygı, değerlere sahiplenme, sıcak bir yuva özlemi, güven ve dışlanma olayları gittikçe Aileyi yıpratmaktadır. Bu temel unsurların eksikliği, şiddet olarak karşımıza çıkmaktadır. Medya, Çevre arkadaş ilişkileri ya da bazı şeyleri elde edememe çaresizliği, insanları bu tür suçlara yönlendiriyor, kanısındayım. Son zamanlarda Ülkemizde gelişen, siyasi olaylar da bireyleri direkt olarak ilgilendirmektedir. Sokakların sürekli eylem alanına dönüşmesi de halkımızın moralini etkilemektedir. Sanırım, bu eylemleri planlayanların, ana gayesi de budur. Bu Ülkede yaşayıp da bunlardan etkilenmemek mümkün değildir. Son zamanlarda buna genç nesillerin teknoloji bağımlılığı da eklenince, ortaya devasa bir sorun çıktı. Çocuklar Aileleri ile, evin içerisindeler amma, Aile fertleri ile hiçbir temasları yok. Yiyorlar, içiyorlar, uyuyorlar... O kadar... Tamamen bilgisayar bağımlısı bir nesil geliyor. Bakalım, onlar hangi sorunlarla karşımıza çıkacaklar... Aile olarak, çevre olarak, hatta resmi kurumlar olarak, Senelerce öyle hatalar yaptık ki; anlatamam.  Onlara güzel davranışları anlatmak, yaşatmak yerine, onlara teknolojinin imkanlarını sunduk. Bilgisayarlar, cep telefonları aldı başını gitti. Onlara, İyilikler, güzellikler sunmak adına; yetişen nesillerimize, teknolojinin sunduğu tüm imkanları seferber, ettik. Bunu iyilik ve güzellik olarak algıladık. Ancak, o masum görünen bu aletler zamanla her türlü yanlışlığa düşebileceği tuzaklar ile dolu olduğunu unuttuk... O, tehlikelerden korumak adına, çaresiz kaldık. O imkanların çocuklarımıza, gençlerimize ne sunduğunu, içeriğinin neler olduğuna bakmadık. Sanki, teknolojik imkanlarla, onları uyuşturmaya çalıştık. O içeriklerde, Yetişen nesillerimize  taaa, çocukluklarından itibaren, TV ve Bilgisayar aracılığı ile, hep insanüstü karakterleri tanıttık. Filmler de bilgisayar oyunlarında, hep bu hatayı yaptık. İnsanları seven, sevgisiyle birçok engelleri aşan tiplemeler yerine; vuran, kıran, öldüren, istediklerini bu yollarla anlatan tipleri kahraman olarak, rol model olarak, genç nesillere tanıttık. Onların o karakterleri örnek almasına çanak tuttuk. Bu işin denetimini yapacak olan kurumlarımızda; yeteri kadar bu konuya eğilmediler. Halkın kendi iç yapısını güçlendirmesi gereken, değer yargıları ile insanların yetiştirilmemesi neticesinde; olumsuz örneklerin çoğaldığına inanıyorum. Resmi okullar da dahil. Yetişen nesillerimiz, tüm değer yargılarımızla tanışmadan hayata atılıyor. İnsan sevgisi, insan dayanışması, insanı insan yapan özellikler eksiktir.  Teknolojik imkanlar, insanları yalnızlığa itmektedir. Toplumumuz, sedası, semaya yükselen sessiz çığlıkları, görmemektedir, duymamaktadır.   Nesiller, Vatan ve Millet sevgisini besleyecek olan, ana damarlardan yoksun yetişiyor. İnanç birliği, Allah korkusu ile, yeteri kadar tanışmadan hayata atılıyor. Dini değerlerle alay etmeyi, onları aşağılamayı, kendine göre bir ayrıcalık,  farkındalık olarak, algılıyor. Toplumun, birlikteliğini sağlayan, Ananelerimiz, geleneklerimiz, bazı basit değerlendirmelerle dışlanıyor. Medya aracılığı ile; kutsal değerlerimiz, ayaklar altına alınıyor.  Sosyal hayatta birlikte yaşama kültürümüz temelinden yok ediliyor. Şimdi, Arkadaşlık, dostluk, komşuluk, ilişkileri aranılan ilişkiler, özlemi çekilen anlar olarak tanımlanıyor. Sonuç olarak teknolojinin esir aldığı, kontrol altında tuttuğu bir nesil geliyor. Biz ise, o nesillerle bir türlü irtibat kuramıyoruz. O iletişim kendi yaşıtları arasında da temin edilmiyor. Teknolojinin yalnızlaştırdığı, sevgiden mahrum, her şeyi sanal dünya olarak kabul eden, yeni bir neslimiz oldu. Bakalım gelecek zaman bizlere daha neler gösterecek... Allah bu yanlışlardan bizi kurtarsın. Yetişmekte olan neslimizi tüm Dini ve Milli değerlerine bağlı olarak yetişen bir nesil eylesin...