KARATEYLE BİR ÖMÜR

Sivas'ta Karate denince akla gelen tek isim Oğuz Ökten, gazetemiz spor muhabirinin sorularını yanıtladı. 62 Yaşında olmasına rağmen Karate adına büyük başarılar elde eden Ökten, Karate macerasını gazetemize anlattı

OĞUZHAN SARZEP / ÖZEL HABER

Kariyeri başarılarla dolu olan, 62 yaşına gelmesine rağmen spordan kopamayan ve aynı zamanda Türkiye Karate Federasyonu Disiplin Kurulu Başkanlığını yapan Oğuz Ökten gazetemize çok özel röportaj verdi.

Karateye nasıl başladığını, kendi derecelerini, Sivas’taki karateyi, sıkıntıları, başarıları, yetiştirdiği sporcuların derecelerini anlatan Ökten’in karate macerasını siz değerli okurlarımız için hazırladık.

Keyifli bir röportaj da önemli şeylerde söyleyen Ökten, özellikle boş durmayı sevmediğinin altını çizdi.

İşte siz değerli okuyucularımız için Ökten ile gerçekleştirdiğimiz çok özel röportaj;

HOCAM KARATE MACERANIZ NASIL BAŞLADI?

1973 yılında judoyla başladım. Karateye de Elazığ da başladım.  O zaman karate çalışmak istiyordum ama Elazığ’da talep olmadığı için judoya başlamak zorunda kaldım. Turuncu kuşağa kadar judo çalıştım. Daha sonra emniyet teşkilatından bir polis memurunun karate başlatacağını duyunca karateye devam etmeye karar verdim. Aynı salonda aynı seans içinde onlar da karateye başladılar. Ben karateye geçmek istedim. Onlar da bir kulüp adına karateyi başlatmışlardı. Bana 50 kişinin dolduğunu söyleyerek beni karateye almadılar. Ben karate öğrenmek istediğimi söyledim. Zorla kulüp başkanına ulaştım ve yazdılar beni de. 50 kişilik gurup içinde sadece ben siyah kuşağa çıktım. Diğerlerinin hepsi zaman içinde eridi bitti. 5-6 tane arkadaşı da kahverengi kuşağa kadar ben taşıdım. Tabi liseyi bitirdikten sonra Kayseri Yüksek İslam Enstitüsünü kazandım. Yüksek İslam enstitüsünde okulda devam ettiğim süreçte hem okulda hem Kayseri’de karate dersleri vermeye başladım. Daha sonra Sivas’tan talep geldi.

PEKİ, SİVAS MACERANIZ… ?

1976 yılında ilk defa Behrampaşa hanı içerisinde karate çalışmaları için bir salon düzenlendi. O salonda 130 tane sporcu 70 tane de yetişkin olmak üzere 200 sporcuya ders vermeye başladım. Bu arada Kayseri’de okumaya devam ediyordum. Her hafta sonu Kayseri’den Sivas’a geliyordum. 4 yıl boyunca üniversiteyi bitirene kadar böyle devam ettim. Daha sonraki yıllarda Altın Tabak mahallesinde 1982 yılında bir spor salonu açtık. Hem karate hem tekvando çalıştırmaya başladık.  1980’den önceki yıllarda Karate Federasyonu olmamıştı. Federasyon olmadığı için çeşitli illerde karate salonlarının emniyet tarafından kapatıldığını duyunca bizim çalışmalarımızın boşa gitmemesini istemedik. O zamanlarda tekvando federasyonu var.  Hem tekvando hem karate beraber çalıştırmak için Ankara’ya gittim. İyi bir tekvando hocasıyla tanıştık. Orada 3 gün kaldım. Beyaz kuşaktan siyah kuşağa kadar bütün tekniklerini öğrendim. İlk yapılacak sınava gittiğimde siyah-kırmızı kuşak verdiler. Daha sonra da tekvandodan 1. dan aldım. En son 1983’te tekvandodan 3. dan aldım. Hem karate hem tekvando çalışmalarını beraber yürütmek kolay olmuyordu. Daha sonra Alaaddin hocayla konuştuk. Her iki branşı yürütmemiz sıkıntılı olduğunu düşündüğümüz için Alaaddin hoca tekvandoyu çalıştırdı. Biz karateye devam ettik.

SPORA ADANMIŞ HAYAT

Gerek Tekvando federasyonunda, gerek Karate federasyonunda, gerek Wushu federasyonunda hep bizim yetiştirdiğimiz sporcularımız görev alıyor, bir yerlere geliyorlar. Bu bizi son derece mutlu ediyor. O günden bugüne kadar Sivas’ta karate dersleri vermeye devam ediyoruz. Milli sporcular yetiştirdik. Federasyonun teknik kurullarında görev yaptım. Milli takım antrenörlüğü yaptım. İki dönem Karate Federasyonun yönetim kurulu üyeliği yaptım. 3 dönemdir de Türkiye Karate Federasyonunun disiplin kurul başkanlığını yürütmekteyim. Halen de Sivas’ta gençlere hizmet edebilmek için elimizden geldiği kadar gayret gösteriyoruz.

SİVAS’TAKİ KARATEYİ NASIL BULUYORSUNUZ?

Sivas’taki karatemiz teknik kapasite olarak Türkiye’de iyi bir yerde. Tesis konusunda sıkıntı çekiyoruz.  Zaman zaman antrenörleri yerleştirecek yerler bulamadık. Bizim elimizden tutulur destek verilirse Sivas’ta en az 6 veya 8 tane antrenörle görev yapabilirsek Türkiye’de bir numara olacağımıza inanıyorum. Teknik kapasitesinde sıkıntımız yok bizim. Tek sıkıntımız sporcu potansiyeli ve mekân. Yapılmayacak hiçbir şey yok. Geçtiğimiz dönemdeki belediye başkanımız Doğan Ürgüp geçmişte sınıf arkadaşım olmasından dolayı da bize destek verdi.  Onun desteği sayesinde iki tane antrenör aldık. Ali babadaki yeri bize tahsis ettiler. Oradaki yetiştirdiğimiz talebelerle bugün 6 tane kulübü besleyerek lig yapma şansı bulduk.

‘Potansiyel Artınca Kaliteli Sporcuların Sayısı Artıyor’

Maddi konu çok önemli. Biz önümüzü gördüğümüz takdirde iyi şeyler yapacağımıza inanıyoruz. Geçmiş dönemde de önümüzü görüp bize gelecekte bir şeyler vaat edeceğini umduğumuz an biz ciddi bir çalışma içine girdik. O zamana kadar biz karateyi amatörce yapıyorduk. Öğrenciler buraya geliyor karate öğretiyorduk. Onun ötesine yarışmak için gayretimiz olmuyordu. Resmi müsabakaların dışında özel turnuvalara katılmadan sporcunun gelişmesi mümkün değil. Az sporcudan az kaliteli sporcu çıkıyor.  Çoktan çok çıkıyor. Potansiyel ne kadar fazla oluyorsa yetenekli sporcuların çıkması da o kadar fazla oluyor. İmkân genişleyince potansiyel artıyor. Potansiyel artınca kaliteli sporcuların sayısı artıyor.

‘Gelecek Vaat Etmeyen Şeylerle Uğraşmam’

Geçmiş dönemde de maddi desteğin sağlanılacağını görünce sporcularla oturup konuştuk. Belediye bize ciddi destek sağlayacak. Siz de profesyonelce çalışıp Avrupa ve dünyada derece yapmak için var mısınız? Sporcularımız varız dediler. Çalışma içerisine girdik. 2012’de gençler kategorisinde 55 kg Gökhan Filiz Avrupa ikincisi oldu. Daha sonraki zamanlar da sürekli maddi sıkıntılarla karşılaşınca ben bir antrenör olarak sporcumun geleceğini düşünmek zorundayım. Gelecek vaat etmeyen bir şeyle de çok fazla bir şey söylememiz mümkün değil.

‘Sporcu Yetiştirebilmem İçin Maddi Kaynakları Düşünmemem Lazım’

Biz uluslar arası maç olduğunda gitmek istediğimizde kulüp paramız yok diyor. Böyle olursa sporcunun yetişmesi mümkün değil. Gençlik Spor İl Müdürlüğü de özel turnuvalara uluslararası müsabakalara kaynak aktaramıyor. Bu ancak bağlı olduğun kulübün sana verdiği destekle oluyor. Bu destekte olmayınca tekrar önümüz kapanıyor. Önümü göremeyince herhangi bir yatırıma, herhangi bir sporcuyu ileriye taşıyacak ufku göremeyince benim de motivasyonum heyecanım kırılmaya başlıyor. Sivas’ta bütün branşlar için aynı şey geçerli. Sporcunun uluslararası derece yapması, milli takımlara girebilmesi, Avrupa’da Dünya’da bir yerlere gelebilmesi için mutlaka yeterli tesis olması lazım. Ben Avrupa da ve dünyada derece yapacak sporcu yetiştirebilmem için maddi kaynakları düşünmemem lazım.

HOCAM BU YAŞA KADAR ALDIĞINIZ DERECELER NELER?

Benim zamanımda federasyon yoktu, resmi maçlar yoktu, özel turnuvalar vardı. Girdiğim özel turnuvaların hepsinde de 1. oldum. Bir veteranlarda girdim ve Türkiye 2.’liğim var kata dalında.

MİLLİ TAKIMA KAÇ SPORCU VERDİNİZ?

Bizim milli takıma Tekvando’dan da verdiğimiz vardı. Karateden de verdiğimiz vardı. 6 tane rahat milli takıma vermiş olduğum sporcu vardır. Sadece son iki yıl içerisinde milli takım kampına girmemişte olsa milli lig belgesini almaya hak kazanan sporcularımız oldu.

ŞUANA KADAR KAÇ TAKIM ÇALIŞTIRDINIZ?

Ben Sivas’ta Gençlikspor ve Dört Eylül Belediyespor’un dışında herhangi bir takım çalıştırmadım. Diğer çalıştırdıklarım kendi özel kulübümüz oldu. Uzay spor kulübünü biz kurduk. Daha sonra Salih hocaya devrettik. Yeter artık yapmayalım dedik ama dayanamadık geri tekrar spora başlamak durumda kaldık. Geldik Gençlikspor’a burada bölgede dersler vermeye başladık.

HOCAM SİVAS’TA KAÇ TANE FAAL KARATECİ VE ANTRENÖR VAR?

Şuanda 1350 lisanslı sporcumuz var. 157 de 2015 vizeli sporcumuz var. Belgeli çok antrenör yetiştirdik ama Sivas’ta şuan yaklaşık 15 tane antrenörümüz var.

PEKİ, HOCAM KARATE ADINA SİVAS’TAN BEKLENEN DESTEK GELİYOR MU?

Gençlik Spor İl Müdürlüğü Salim Bey imkânları ölçüsünde yapabilecek her şeyi yapıyor ve desteği veriyor o konuda herhangi bir sıkıntımız yok. Belediye açısından da desteğimizi alıyoruz.

HOCAM 62 YAŞINDASINIZ VE KARATEYLE UĞRAŞIYORSUNUZ. SPORCULARA KATKINIZ OLUYORMU?

Ben sporcularıma bir şeyler kattığıma inanıyorum. Sporcularıma sormak lazım tabii ki, ben mümkün oldukça sporcularımın hem teknik açıdan hem de toplum içinde iyi bir insan olmaları için düzgün karakterli ahlaki yapısı düzgün ve insanlarla iyi ilişki kurabilen ve hoşgörülü bir insan olarak yetişmeleri için elimden gelen gayreti göstermeye çalışıyorum.

HEDEFİNİZ NELER HOCAM?

Dediğim gibi imkanlar sunulduğu zaman hedef koymak kolay oluyor. Ama imkanlar sunulmayınca kendi imkanlarımız içerisinde bir şeyler yapmaya çalışıyoruz. Ben boş durmayı sevmiyorum. Boş durmayı sevmediğim için gençlere, topluma gücümün yettiğince faydalı olmak için bir şeyler yapıyorum. Ben bir şey yaparken en iyisini yapmaya çalışırım.

SİVAS’TAKİ EN BEĞENDİĞİNİZ KARATECİ?

Benim Sivas’ta en beğendiğim karateci şuan salonumuzda da olan Avrupa 2.’si Gökhan Filiz. En teknik sporcumuz kendisi. Bu sporcumuzun salonda olması diğer sporcularımızın da onu örnek alması açısından önemli bir avantajdır. Tabii ki bunun dışında Gökhan’a yakın olan arkadaşlarımız da var. Buradaki yetenekli sporcularımızın elinden tutulsa hepsi tek tek önemli dereceler yapar kesinlikle.

KARATE FEDERASYONU SİVAS’TAKİ KARATEYİ NASIL BULUYOR?

Türkiye Karate Federasyonu, Karate faaliyeti yapan, bütün faaliyetlere katılan kulüpler, iller ve herkes federasyonun nezdinde gayet iyidir. Türkiye karatesine bakıldığı zaman Sivas olarak iyi bir noktadayız.

‘İş Adamlarından Destek Bekliyoruz’

Sivas’taki zengin iş adamlarımızın karate sporuna el atmasını bekliyoruz. Destek vermelerini bekliyoruz. Biz neticede bu memleketin çocuklarını yetiştiriyoruz. Bu memlekette çalışıyoruz. Spor bütün çocukları ve gençleri her türlü kötülüklerden koruyan, kötü yollara düşmeye engel olan en büyük etkendir.