Pirincin içindeki siyah taştan mı korkmalı, yoksa beyaz taştan mı?
Akıl beyaz taş der.
Muhakeme ve zekâ da öyle.
AK Parti´nin içi beyaz taş dolu.
Hem de köşelerini yuvarlayarak, kendilerine pirinç süsü vermiş beyaz taşlar.
O kadar çoklar ki.
Her yerdeler.
Her kademede varlar.
İl, İlçe teşkilatlarında, Genel Merkezde, Belediyelerde, Mecliste, Bakanlıklarda...
Yani her mevkide ve her seviyede bunlardan dolu.
Daha doğrusu, doldu.
28 Şubat zulmünün devam ettiği o karanlık ve puslu günlerinde kurulduğunda; partiye omuz verip, taşın altına elini değil kafasını koymuş insanlardan neredeyse kimse kalmadı bugün.
Bir şekilde uzaklaştırıldılar, ya da uzaklaşmaya mecbur ettiler.
Siyasi havayı koklayıp; AK partinin Türk siyasetinde uzun yıllar söz sahibi olacağını anlayan güruhun, önce kendileri yerleşip, ardından avenelerini getirmeleri hiç zor olmadı.
Çabucak da uyum sağladılar.
Hemen de kamufle oldular.
Dört bir köşe bucağı ele geçirdiler.
Keşke bugün içimizdeki bu kadar beyaz taş yerine, ciddi bir muhalefet olsaydı.
Zira;
Muhalefet her daim diri tutar.
Oto kontrol sağlar.
Daha az hata yaptırır.
Ama pirinç sandığınız bu taşlar, bugün değilse yarın, ne ağız bırakacak ne de diş...
***
Musiki hocalığı yapan Melahat PARS´a, bir öğrencisi ilanı aşk ederek, uykuyu tüneği yitirdiğini ve görmeden yapamadığını söyler.
Melahat Hanım cevap vermez, yürür gider.
İkinci gün derste, akşam yeni bir beste yaptığını söyleyerek, aşağıdaki şu nefis şarkıyı okur.
"Ben gamlı hazan, sense taze bahar.
Dinle de vazgeç.
Sen kendine, kendin gibi bir taze bahar seç.
Olmaz meleğim böyle bir aşk, bende vakit geç.
Sen kendine kendin gibi bir taze bahar seç."
Tüm sınıf, hocalarının son bestesini dinler gibi dinleseler de, o öğrenci mesajı ağlayarak alır ve edebince bu işi noktalar.
Yani
Ne hoca, beni taciz etti diye işi adliyelik edip gencin hayatını karartır
Ne de öğrencisi, reddedildim diye hocasını bıçaklar.
Ahh ahh !!!
Bu naif millet nasıl ve ne kadar sürede bu kadar savruldu bilmem. Ama
Aslına rücu etmesi için galiba asır lazım?