Gözleri büyümüş, avurtları şişmiş, saçları dağılmış; onlarca insanın içinde, dedesi yaşındaki muhatabının gözüne parmağını soka soka bağırıyor;
- Ben kadınım kadın. Ben kadınım tamam mı? Benim soruma cevap vereceksin tamam mı? Ben kadınım kadınnnn...
Karşısındakilerin hem üzerine yürüyor, hem itekliyor, hem de en ağırından hakaret ve ağza alınmayacak küfürler ediyor.
Kimse zapt edemiyor.
Azdıkça azıyor, azgınlaştıkça azgınlaşıyor.
Yaptıklarıyla yetinmiyor?
Rezalet gösterisini; ancak en ahlaksız, en alçak ve en adi bir erkeğe yakışacak biçimde ana avrat söve söve bitiriyor.
Aman Allah´ım !!!
Bu topraklar;
- Kadının bu derece çirkinleştiğine hiç şahit olmadı.
- Kadın hiç bu kadar arsız, utanmaz, hayasız ve seviyesiz olmadı.
- Kadın erkeğe benzemek adına hiç bu kadar zıvanadan çıkmadı ve asla bu radde sevimsizleşmedi.
Seyrettiğim, bir kaç dakikalık bir görüntü sonrası;
- Utandım aynı havayı solumaktan.
- Ürktüm aynı ülkede yaşıyor olmaktan.
- Korktum, olur ya bir yerde tesadüf etmekten...
Yüzbinlerce eli öpülesi annelerimizi tenzihen;
Alın size kadın
Alın size "Beyanı esas" kabul edilen,
Bir telefonla erkeği kapı dışarı attırabilen,
En küçük bir iftirasıyla yıllarca hapis yatırtabilecek kadın.
Burnundan kıl aldırmayan bilcümle kadın örgütleriyle, Kadın ve Aile Bakanının kulakları çınladı mı acep.
Vay benim doğudan batıya, güneyden kuzeye savrulan ülkem...
Üstada rahmet dileyerek bağlayalım;
"Aman Efendim aman
Galiba ahir zaman.
Manzarası yurdumun,
Tufan gününden yaman.
Analar çocuk doğurur.
Köpek soyundan azman
Aman efendim aman,
efendim aman aman"...