"Âşık İsmeti" mahlasıyla tanıyıp sevdiğimiz, hemşehrimiz Abdülkadir NAMLI amcayı geçen sene bugünlerde kaybetmiştik.
Mekânı Cennet olsun.
Yoğun bakımdaki karısının başucunda; ağlayarak yazdığı bu yürek şiiri, has Anadolu kadını ve Erkeğinin sırlarını da saklıyor aslında.
Hem Abdülkadir amcayı daha anmak hem de; kadının erkeğine arsızlaştığı, erkeğin kadınına vahşileştiği günümüzde, yüreklerimize bir ferahlık vermesi ümidiyle?
DUA
İlahi emirle arkadaş olduk
Yârabbim derdine derman eylesin
Beraber ağladık beraber güldük
Yârabbim derdine derman eylesin.
Yolumu bekledin gece yatmadın
Sofra kurdun benden önce tatmadın
Bir tanemi bile çöpe atmadın
Yârabbim derdine derman eylesin.
Her kahrıma sabırettin taş gibi
Çöp çekerek yuva yaptın kuş gibi
Geçen günlerimiz oldu düş gibi
Yârabbim derdine derman eylesin.
Sekiz çocuğuma sen oldun ana
Hakkım helal olsun sorarsan bana
Ellerim yukarda dileğim sana
Yârabbim derdine derman eylesin.
Kapımda kilitsin evimde direk
Külümü aş ettin taşımı çörek
Seni ipeklere sarmamız gerek
Yârabbim derdine derman eylesin.
Âşık İsmeti´yim unutmam dünü
Sorda anlatayım bendeki seni
Kırk yılın içinde kırmadın beni
Yârabbim derdine derman eylesin.