Kırk yılın sonunda dokundum bir yıldıza
Tam isim bulacaktım kaydı gitti sonsuza
Sorarsan sen yine ben eski o aynı ben
Koca bir ömür söndü yaktığın küllüğümden
Ne hayaller mat düştü gözünün karasında
Bir hayalin peşinde umut kumbarasında
Dokunurken akort tutmayan gönül telime
Bam teline değmişim kopup kalmış elime
Ne şarkılar dinledim, ne türküler söyledim
Neden diye sora sora bilsem kimi özledim
Uzadıkça kısalan kelimeler boğdu beni
Fay düştü kaşlarıma incittim belki seni
Şimdi savaş meydanında tek kaldım zırhsız
Çıkıp gelse aniden beni çalsa o hırsız
Bilmeden yaşamaktı dostum sadece benimkisi
Umrumda değil artık, banane kiminkisi
Şimdi kimi özlediğimi bilerek çizdiğim o resim
Elimde kaybettiğim yürekte tek servetim
Bir şiir yaz deseler aşk için, bilirim beceremem
Kramp girer beynime derinlere inemem
Yağmurlar da ıslanır ve bil ki ateş de yanar
Gazeller dökülüyor mevsimim hep sonbahar
Gönlümdeki mısralar düğüm düğüm görürsen
Al eline makası, çöz çözebilirsen
Hangi garip hikayeler beni masallarda uyutur
İçerim hayalini kan kusarım ruh uyuşur
Aman boş ver, tekmele duvarları iki boya badana
Adam mı vuralım kırmızıyı göstermek için ya da?