Ben de isterdim Maria,
Saçma salak bir pencereden bakmayı
Ben de isterdim bu manzaraya güzel bir ad takmayı
Gel gör ki beynim benden iki fersah ötede,
Ağır gelen düşüncelerden inleyen nağmedeyim
Kalbim ata ata beni atmış boşluğa
Şimdi dokunduğum ne varsa lanetlenmiş
Açtığım onca urgan boynumda kenetlenmiş
Ben de isterdim Maria,
Ellerimin içinde ikram etmeden ömrü zamana
Kuşların kanadında isyankar renk olmadan
Görünmek, bilinmek isterdim bilenmeden
Tırnaklarım kırılmadan ulaşmak o zirveye
Bükülmeden, eğilmeden eğerilmek isterdim
Rahatın konforunda tebessümle gülerek
Ben de isterdim yaşamayı onlar gibi ölerek
Leylifer