"Devletler de tıpkı insanlar gibi doğar, büyür, yaşlanır ve ölürler..
"Durumdan duruma geçişler bütünüdür her şey. Bu değişmeler ve geçişler, kişilerde, sürelerde, kent ve kasabalarda olduğu gibi, tüm evrende, ülkelerde, kıtalarda, zamanlarda ve devletlerde de olur."
''İbn-i Haldun"
Devletlerin yaşadığı müddet içerisinde güçlü olmasının ana nedeni, bulunduğu coğrafyayı canı kadar seven, o toprak parçasının Dünyanın en zengin, en müreffeh, en huzur dolu, bir Vatan olması için çalışan kadrolarla, çalışkan halkı, Vatanını seven tüm bireyleri ile destek bulması, hayat bulması şarttır.
Bunun böyle olması için, bu amacı hedef edinmiş nesiller yetiştirmek gerekir.
Olay bu açıdan bakan bir dostumuzun değerlendirmesini sunuyorum.
''Bu Bir İmam Hatip Savunmasıdır...
Son zamanlarda birçok anne babanın dilinde ortak bir cümle
"Bizim çocuk İmam Hatip'e gitmek istemiyor."
Seküler kesimden duymaya alışık olduğumuz bu söz artık dindar insanların da ağızlarında ve hatta düşüncelerinde...
Bu insanların kimisi bu okuldaki derslerin yoğunluğundan, kimisi kıyafet konusundan, kimisi yeterli bir din eğitiminin olmayışından, kimisi öğretmenlerin yetersizliklerinden, kimisi siyasi sebeplerden, kimisi o veya şu sebepten İmam Hatiplere mesafe koymuş durumda...
Bazı konularda haksız da değiller ...
Lakin alternatif zannedilen diğer okulların durumu ise henüz masaya yatırılabilmiş değil. Şu kadarını söyleyelim: Nitelikli birkaç okul hariç seküler eğitim iflasın eşiğinde ve birçok konuda büyük bir kopuş ve kriz yaşanmakta... (Türkiye'nin en önemli meselesi budur ve acilen bu konuya neşter vurulmalıdır.)
Her şeye rağmen bu toprakların önemli değerlerinden olan İmam Hatiplere sahip çıkmak hepimizin öncelikli görevi olmalı, varsa hata ve kusur birlikte düzeltilmeli.
Çünkü ahlak ve maneviyatın ertelendiği bir eğitim anlayışının hem insana, hem aileye hem de topluma vereceği zararın telafisi mümkün değil...
Bize önce evlat lazım;
Doktor, hâkim, mühendis sonraki mesele...''
Bu değerli analize katılmamak mümkün değil...