<p>Hayvanlar, can yoldaşlarımız... <br>Kimi zaman yavru bir kedi, kimi zaman yaralı bir köpek hepsi aslında insanoğluna gönderilmiş birer emanet. <br>Duyarlı insanlarımızın elindeki tüm imkanlarla beslemeye ve yardım etmeye çalıştığı , duyar yoksunu kişilerin ise görmezden geldiği, canavarca hislerle yaklaştığı Allah'ın sessiz kulları. <br>Bu canlılara evimizde bakamayabiliriz ama onları o loş sokaklarda, can yakan soğuklarda dışarıda yapayalnız bırakmamız için bir gerekçemiz yok, olmamalı.</p><p>Onlarla karşılaştığımız her yerde o masum canları beslemek, onlara sevildiklerini hissettirmek hiç de zor değil. Gözlerine sevgiyle baktığınızda inanın o canlar bunu hissedecek ve mutlu olacak. </p><p>Şuna tüm kalbinizle inanın ki o bakış her şey demek. Her şey. <br>Bir taraftan da bu canları sevmek istemiyorsanız bile onlara zarar vermemelisiniz. Çünkü onlar sizin öfkenizi üzerinde atabileceğiniz, acımasızca katledebileceğiniz değersiz bir obje değil! <br>Şöyle düşünün: O küçücük yavru kedi sizin biricik, gözünüzden sakındığınız evladınız. Sinirlendiğiniz bir anda evladınıza vurabilir misiniz?<br>Ya da acımasızca evladınızı öldürüp kenara atabilir misiniz?<br>Bunları aklınızın ucundan dâhi geçiremezsiniz çünkü evladınız sizin her şeyiniz en kıymetliniz.<br>Öyleyse bu acımasızca davranışları o minicik canlara da yapmamalısınız. </p><p>Çünkü o savunmasız canlar yok sayılmayı, katledilmeyi hak etmiyorlar! </p><p>Allah'ın kalplerimize vermiş olduğu "Sevme" duygusunu küçücük canlardan esirgemeyelim. Sevelim, koruyalım, değer verelim.</p><p>Unutmayalım ki bu duyguyu çevremizden esirgersek bir gün yanı başımızda bize sevildiğimizi hissettirecek hiç kimseyi bulamayız. </p>