Hafta sonu Sivas Gençlik ve Spor İl Müdürlüğünün düzenlediği faaliyetlere katılarak gençlerle birlikte olmanın keyfini yaşadım. Cumartesi günü yapılan bisiklet faaliyetine torunlarımla birlikte katıldım. Sivas merkezden Paşabahçe mesire alanına kadar 150’den fazla bisikletli ile gittik ve orada Tarım İl Müdürü Seyit beyin ikramıyla piknik havasında etkinliğimizi sonlandırdık. Sporun böylesi güzel bir yanı var. Bir araya gelinmesine vesile olduğu gibi, insanı sosyalleştiren ve yapılan fiziki hareketlerle dinç kalınmasını sağlayan özellikleri var. Pazar günü de Kongre Binası yanında spor kulüpleri tarafından açılan spor dallarının sergilendiği stantların içinde SİVDAK olarak bizde vardık. Sivas Doğa Sporları Arama Kurtarma Kulübü SİVDAK’ın standı ziyaret edenin ilgisini çeken malzemelerle doluydu. Dağcılık malzemeleri, kamp malzemeleri, su sporları ve bisiklet sporu malzemeleriyle dolu standımız ziyaretçilerin yoğun ilgisini çekti. Meraklı olanlara arkadaşlarımız yaptıklarımızla ilgili açıklamalarda bulundular.
Gençlerle bir arada olmak, onları motive etmek, birlikte faaliyetler yapmak en sevdiğim hobilerim arasındadır. Gözlemlediğim kadarıyla gençliğimiz ne yazık ki geleceklerinden çok umutlu değil, hepsinde bir gelecek kaygısı var. Çocukluklarından itibaren yarış atı gibi sınavdan sınava koşturan, sınav sonucuna göre takdir veya tekdir (azar) edilen ve mezun olduğunda da çoğu zaman iş bulamayan, bulduğu işten de pek memnun olmayan bir gençlikle karşı karşıyayız. Bir eğitim sistemimiz var ki, düşman başına. Ya da düşman getirmiş bizim başımıza bela etmiş. Bizim ülke gerçekleriyle taban tabana zıt bir eğitim dayatması. Bu kadar çok üniversite mezunu gence ihtiyaç var mı diye sormak lazım. Bizde ki mezuniyet sayıları gelişmiş ülkeleri ikiye üçe katlıyor. Üniversite mezunu genç sıradan işi beğenmiyor, devletin kapısına dayanıyor, devlette aldıkça alıyor. Ve yine bizde ki kamu çalışanı sayısı gelişmiş ülkelerde ki sayıyı üçe dörde katlamış durumda. Nereye kadar alabilir ki? Tasarruf tedbirleriyle birlikte ilk kapanan kapı bu yönde oldu, ellerinden bir işte gelmeyen milyonlarca genç ne yapacak? Allah yardımcıları olsun. Muazzam bir insan israfımız var, buna değil biz hiçbir gelişmiş zengin ülke dayanamaz. Uygulanan bu yanlış eğitim ve istihdam politikalarından dolayı gittikçe fakirleşiyoruz. Gençliğin bunda zerre suçu yoktur, kendisine dayatılanla günü kurtarmaya çalışan bir gençlikle nereye kadar gideriz, meçhul?
Gençleri sporda olduğu gibi eğitimde de mesleklere yönlendirirken bir yetenek avcısı gibi hassas olmalı, onları yeteneklerine göre yönlendirmeliyiz. Baştan her bireyin farklı yeteneklere ve ilgi alanlarına sahip olduğu gerçeğini kabul etmeliyiz. Gençlerin güçlü yanları tespit edildikten sonra uygun oldukları eğitim dallarına yönlendirilmeleri gerekir. Herkes doktor, hukukçu, mühendis olmak zorunda değil, bu ülkenin o kadar çok çeşitli, farklı mesleklerde çalışana ihtiyacı var ki, saymakla bitmez. Önemli olan toplumda ihtiyaç duyulan meslekleri icra edenleri bir şekilde yetiştirmek ve ülke genelinde dengeli olarak dağıtabilmektir.
Gençlik, geleceğimizin umududur. Toplumun en dinamik, en enerjik ve en umut dolu kesimi bunlar olmalıdır. Geleceğimizin teminatı olan gençlerin esnek düşünme yetenekleriyle, değişen şartlara kolayca uyum sağlayabilmeleri çok önemlidir. Aynı zamanda akılcı ve mantıklı davranışları, olayları ve bilgileri anlamlandırma becerileri, çok yönlü düşünme yetenekleri gençlerin önemli özellikleridir. Bu özellikleri keşfedilen gençler, sadece bugünün değil, yarının da liderleri ve yenilikçileri olarak yetiştirilmelidir. Onlar, bugünün sorunlarını çözmekle kalmayıp, geleceğin dünyasını inşa edecek potansiyele sahip bireyler olarak görülmelidir. Önlerini kesmeyelim, yollarını açalım, gençlerimizi ihmal edersek, geleceğimizi ihmal etmiş oluruz. Allah korusun sonu iyi değildir.