Yabancı olsun; ne olursa, olsun... MANTIK BUDUR... Örnekler, o kadar çok ki; hangisini anlatayım... KİMİLERİ ŞEHİRDEN AYRILIP GİDENLERİ suçlu ilan eder. Ayrılıp gidenlerin, suçu var da; senelerce onlara değer vermeyenlerin, suçu yok mu? Başka mahalleden gelen, başka şehirli olan insanlar; neden hep el üstünde tutulur anlamam.
Bakıyorum da; bu insanların bizden ne tecrübesi, ne aklı, ne siyasi bilgisi, ne bilgi birikimi, ne irfan ve becerisi, kısacası neleri bizden üstün anlayamam...! Ancak, insanımız demek ki; onlarda, sözde bizim görmediğimiz bazı özellikleri, görmektedirler... Ne zamana kadar; gerçek yüzleri ortaya çıkıncaya kadar. Anlatacak şey çok var, Umarım anlayacak yeteri kadar insan bulabiliriz... Siz, siz olun önce kendinizin, sonra insanınızın değerini iyi bilin... Aynı zamanda bu; İslami bir usuldür...
Yerel anlamda; şehrimizde bu olayı çok yaşadık, yaşamaya devam edeceğiz. Değerlerimize, önce kendimiz sahip çıkmalıyız. İlla yabancı mı olması gerekir? HAYIR, diyorsanız, hayatınızda lütfen uygulayın...
Doğal olarak, içimize; başka mahalleden gelen insanları da, alacağız. Almak zorundayız, mecburuz. Ancak, layık olduğu değere ve konuma göre; yer vererek...
Anlatacak şey çok var, Umarım anlayacak yeteri kadar insan bulabiliriz... Siz, siz olun önce kendinizin, sonra yol arkadaşınızın, sizi seven insanınızın değerini, kıymetini iyi bilin... Yoksa çok üzülürsünüz... Yerinin doldurulamayacağını anladığınızda; çok geç olabilir...
Çok kıymetli bir değerlendirme vardır;'' Kolay, kolay iyileşemezler iyi niyetinden vurulanlar, kıymet ve değer verilmeyenler, ihanete uğrayanlar, vefasızlıkla karşılaşanlar, arkadan hançerlenenler.., Asla unutmazlar bu aldığı yaranın etkisini.., asla silemezler bıraktığı izi... O izi, ömür boyu taşırlar...