Ey can-ı cananım yar, beni topyekûn aldın
Dağıldın parelendin; senden bana ben kaldım
Aka sorsam karaya ya da pürnura varıp
Bilmem, bu hali hangi bir renk setreder sarıp?
Ceza mı mükâfat mı nicedir benim halim
Sen severken yaşamak ölmeye sanki talim
Renklerine asılıp masivada yürürken
Makberimde mi açtın ben sen diye çürürken?
Harım sönse yanarak küllerimde korumda
Yek paradoks olursun cevabımda sorumda
Şimalin üzerinde başka bir şems gibisin
Bazense ters-i endam derun gayya dibisin
Lâkin dizgini alıp gönül gümanla kaçmış
Sana da diyememiş, ondan gayr-ı sen taşmış