İbretlik bir görüntü…
Sanki toplumsal çözülmeyi gözümüze sokmak için çekilmiş ustaca gibi.
Bir adam, kafası üstüne kaldırarak 10’lu yaşlardaki kız çocuğunu duvarın üstünden denize atacak gibi davranıyor.
Çocuğun çığlıklarından korkup yere bırakıyor.
Sonra yine kucaklamak istiyor ama çocuk bu kez el, kol ve tekmeleriyle adamı vazgeçirmeyi başarıyor ve bağırarak kaçıp uzaklaşıyor.
O sırada sadece iki metre uzağında, denize arkasını dönmüş, set duvarına yaslanır şekilde oturan 30’lu yaşlarda bir adam, olanları sadece seyrediyor.
Yaptığı tek şey, kalkıp 3 metre daha uzağa gidip oradan seyretmek.
Kızı elinden kaçıran adam bu kez bu şahsa yöneliyor ve döşüne attığı yumruk ile adamı duvarın üstünden, sırt üstü denize düşürüyor.
Düşerken kafasını çarpan adamın, denizden cesedini çıkarıyorlar.
Tecelliye bakın ki o denize düşerken görüntüye giren başkaları da onu, sadece seyrediyorlar.
Tek başına bu görüntü bile zannımca, sosyoloji kürsülerinde tez konusu olmalı.
"O da hak etti" demek istemiyorum ama kanaatimce şahsın duyarsızlığı kendi ölümünü hazırladı.
Başta çocuk için müdahale etmiş olsaydı, en azından kaçıp kurtulabilirdi ama o sadece seyirci kalmayı seçti.
Tabi o ölürken de başkaları sadece seyretmeyi tercih ettiler.
Bu topraklarda yüksek medeniyet kurmuş, kurdun kuşun hakkını bile gözetmiş bir ecdadın torunları olarak, bu kadar çözülmüşlük ve çürümüşlük olur şey değil ama olmuş işte.
Neticede, geldiğimiz nokta bu...
Ve
Kıssadan hisse;
Çevresindeki olup bitene, kötüye, kötülüğe ve yanlışa sadece seyirci kalanı, o kötülük bir gün mutlaka gelir bulur...