Sivas İmam Hatip Lisesi Öğretmenlik Yılları

Talha Gurbetçi

Sivas İmam Hatip Lisesi Öğretmenlik Yılları

05-03-2022

Yıllarca öğrencisi olduğum okuluma, 1988 yılı birinci ayında öğretmen olarak geri döndüm. Gerçi 1979-80 Öğretim yılında ücretli olarak bir dönem derslere girmiştim.   Öğrencilik yıllarıma ait biriktirdiğim hatıralarıma, bu kıymetli binanın içerinde öğretmen olarak çalışmayı nasip eden ALLAH’ a şükürler olsun…  Evet, her yeri anılarımla dolu binada her gün yeni bir hatırayı yad edeceğim günler vardı önümde. Çok sevinçli idim.  Yaklaşık bu okulda, 1987-88 Öğretim yılından, 2002-2003 Öğretim yılı ikinci dönem başına kadar, yıllarca hizmet ettim.  Hizmet ettiğim 1988 1998 yılları bu okulun altın dönemini yaşadığı yıllardır... O yıllarda yüksek okulu kazanıp bitiren öğrenci sayısı yaklaşık 700 rakamına ulaşmaktadır... İnsana yatırım yapan, gecesini gündüzüne katan ve bir ideal uğruna tüm sıkıntılara katlanan, bizim gibi düşünen insanlar için; Allaha ne kadar hamt etsek azdır. Bugün ülkenin değişik kademelerinde hizmet eden, bu arkadaşların her birinin varlığı ile gurur duyuyorum...  Vatan sathına yerleşmiş birer çiçek, gül olarak görüyorum, varlıkları ile, her tarafa ışık saçacaklarına inanıyorum. Bayanı ile erkeği ile; bu davanın vaz geçilmezleri olmalarını umuyorum. Bugün, ülkede İslami hassasiyetlerin öne çıktığını görüyorsak; bu kadroların çoğalmasından, kaynaklandığına inanıyorum. Her zaman bize sordukları, şu sorunun cevabını da bir kez daha hatırlatıyorum: HOCAM, bizler de sizin, nasıl hakkınızı ödeyebiliriz? Biz de cevabımızı tekrar hatırlatıyoruz: Sizler, bizim gibi, sizin gibi, idealist ve gerçekten davasına candan bağlı insanların yetişmesi için, elinizden gelen her şeyi yaparak, bizim hakkımızı ödersiniz... Bir daha hatırlatalım, dedik...  Sizler öğrencilik yıllarınızda manevi ve maddi açıdan yaşanan sıkıntılarınıza nasıl birileri tarafından çözüm bulundu ise, bugün aynı sıkıntıyı yaşayan kardeşlerimize de sizler çözüm üretiniz. Alın size vefa örneği...  Bugün Sivas İHL çıkışlı akademisyen profesör ve doçent kadrosunda en az yüz kişi olduğunu biliyorum. Ülkede on tane öğretim görevlisi ile hizmet eden Üniversiteler olduğunu düşünürseniz, Sivas İHL çıkışlı akademisyenlerin oluşturacağı en az altı üniversite vardır, diyebiliriz. Bu yüz kişilik akademik kadroya, doktor ve asistan kardeşlerimiz dahil değildir.    Bugün üst makamlarda, birçok önemli yerlerde görev alan, kendilerine öğretmenlik yapma bahtiyarlığına eriştiğim veya kısa yoldan hayatı tercih edip bu davanın neferi olmayı ideal edinmiş tüm eğitim öğretim yıllarındaki öğrenci kardeşlerimize ömür boyu mutluluklar, sağlıklar dilerim. Hepinizle gurur duyuyorum. Herkesin bulunduğu ortamda bu ideal düşünceyi bir adım öteye götürme hedefi olduğundan asla şüphem yoktur.  Allah bu kutlu yolda hepinizin yardımcısı olsun.   Lise tahsil hayatını bitirip, üniversite gibi yol ayırımı noktasında tercihlerinde, yerleştirilmelerinde önderlik ettiğim tüm arkadaşlarla gurur duyuyorum... Böyle bir projenin hayata geçmesinden dolayı ALLAHA  hamt ediyorum... O, kardeşlerimi daha üst makamlarda görme dilek ve arzumu belirterek, başarıları ile tekrar gururlanacağımı belirtmek istiyorum. Yolunuz açık olsun.... Değişik meslek erbabı olan, işçisinden, memurundan, esnafından, ticaret adamından, ev hanımlığından, değişik alanlara dağılmış tüm kardeşlerimizin bu yüce davayı omuzladıklarından eminim.   Biz insana yatırım yaptık, mala mülke değil... Bu da böyle bilinsin istiyorum...    HELE, bir bayan sınıfı vardı ki; ders yılı boyunca bu sınıftan en az 10 kişi Üniversiteyi kazanır, dediğim zaman   hayret eden kızlarımız yıl sonunda bu rakamı geçerek ikiye katlayarak,  hem bizleri doğruladılar, hem  kendilerinin başarıları ile gurur duydular. Özellikle bazı kardeşlerimizi orta birinci sınıftan alarak, en az beş sene derslerine girme şansını bulduğum için, bir kardeş kadar yakın hissetmişimdir. Yedi sene derslerine girdiğim arkadaşlarımızı unutmak mümkün mü? Onlar da bana en güzel hediyeyi nerde ise, sınıfın yarıdan fazlası Üniversiteyi kazanarak verdiler. HAYATLARINDA başarılarının ve mutluluklarının devamını diliyorum... Onlar kendilerini biliyorlar.   Selam ve dua ile...  Sonrasında yaşana 28 Şubat süreci ve sessizliğe terk edilen sınıflar, koridorlar... O cıvıl, cıvıl öğrenci kaynayan, sonradan terk edilmiş bir hale gelen  sınıflar, okullar...  Çekilen onca sıkıntıdan sonra; okulun tüm koridorlarının tekrar öğrencilerle dolu olması beni çok mutlu kıldı. Onu ve yaşadığımı duyguları asla anlatamam...  Hatırlıyorum da yaklaşık o okulun öğretmen programlarını 15 sene bizzat yapmış birisi olarak; okulun genel yapısını iyi biliyordum. Unutmadığım en önemli ayrıntı ise kümbetteki şube ile birlikte okulun dört ayrı binadan oluşması idi. Öğrenci sayısı 2500 kişi, şube sayısı 80' e yakın durumda ve öğretmen sayısı ise; 150 kişi idi.  Ücretli öğretmenler hariç. Ben ve ekip arkadaşlarım yaklaşık bu haftalık ders programını   sekiz gün gibi uzun bir zamanda yapmıştık... Programı bitirdikten sonra nerede ise, bir hafta yorgunluktan kendime gelemezdim.  ŞİMDİKİ idarecilere ithaf olunur...   Zaman, zaman o okulla ilgili anılarımızı paylaşmaktan gurur duyacağız... Geçmişte orada görev yapan arkadaşları hatırlayacağız... Şimdilerde program yapmaya ne var ve de görev yapmaya... Pırıl pırıl gençler   sizi bekliyor...

1759 OKUNMA