Devletin kulpuna kene gibi yapışıp; EĞER şartıyla iş yapan daha doğrusu yapar görünen Kamu görevlisiyle dolu ortalık.
Bu tipler;
- Eğer yeterli zam alırsam
- Eğer terfi edersem
- Eğer tayin olursam gibi her biri diğerinden daha mide bulandırıcı sebeplerle gün doldurur, emekli olurlar.
Bunlardan o kadar çok ki.
Her ne iş yaparsa yapsınlar bu tıynette olanların, bu Ülkeye zerre hayrı olmaz.
Boşuna oksijen israf eder, adam diye boy gösterirler.
Bunların bir üstü ÇÜNKÜ diyenlerdir.
- Çalışırım çünkü geçim kaynağım bu.
- Çünkü mecburum
- Çünkü yükselmek için çalışmam lazım gibi sebeplerle çalışırlar.
Diğerine nazaran iyidirler ama bunlar da sadece işini yapan tiplerdir.
Sadık bir vagon yada itaatkar bir dişli gibi var olurlar.
Bu iki gürühtanda bir iş olmaz.
Bu Ülkeyi RAĞMEN diyebilenler kurtaracak.
- Verilmeyen zamma rağmen
- Hak ettiğim terfiye rağmen
- Sürgün gibi tayine rağmen
- Amire rağmen, Müdüre rağmen, Valiye rağmen....
Tek sebep bu Ülkeye olan sevgileridir.
Ondan hız alır, gayelerini bu belirler.
Ne kimseden aferin bekler ne de yaranma peşindedirler..
Sayıları çok azdır, daha da azalmaktadır.
Ama
Kanaat´ımızca ancak ve sadece ?Rağmen? diyebilenlerin sırtında bir gelecek inşa edilebilir?
Diğerleri mi?
Belki dolgu malzemesi, belki o bile değil. (H.M.)