‘’ Sen dünyanın en kötü annesisin’’ dediğinde; ‘’Öleyim de gör, senin için ben saçımı süpürge ettim, bunu da mı duyacaktım’’ değil; Bana çok kızdın galiba, bu iş seni sinirlendirdi sanırım. ( Onu dinleyerek yaşadığı duygunun nedeni öğrenilir, kendisini dinleyen bir muhatap bulması sağlanmış olur.)
‘’Ben öğretmene küstüm, ben öğretmenimi daha sevmiyorum, okula gitmek istemiyorum’’ diyen çocuğa; ‘’ Öğretmenin seni dövdü mü, seni azarladı mı veya soruları cevaplayamadın mı’’ değil; Bugün çok gerginsin, öğretmene kızgınsın, yaşadığın olay seni çok üzmüş galiba denir, konuşması sağlanır.
Öğretmen, çocuğunuzun olumsuz bir davranışından bahsederse; ‘’Benim çocuğum yapmaz!’’ değil; Benim çocuğumun yapmaması için her şeyi yapıyorum, acaba bilmediğim bir nedeni mi var?
Öğretmen: ‘’ Çocuğunuz derste çok konuşuyor, dersi dinlemiyor’’ derse; ‘’Derste niçin konuşuyorsun, beni rezil ettin, öğretmen senden şikayetçi, dersleri niçin dinlemiyorsun’’ değil; Sınıfta seni rahatsız eden bir şey mi var?
‘’Bir daha onunla oturmak, oynamak istemiyorum’’ diyen çocuğa; Ağlama çocuğum üzerinde durmaya gerek yok. Arkadaşın isteyerek yapmamıştır. Hayırdır, tartıştınız mı, biraz sakinleş sonra oynarsın veya boş ver başkasıyla oynarsın. Arkadaşlar küsmez, siz çocuksunuz daha, yine oynarsınız değil; Arkadaşına kırılmış gözüküyorsun, arkadaşına çok kızdın galiba, yaşadığın olay seni çok üzmüş olmalı denir, duygularını dile getirip rahatlaması sağlanır.
Bağıran, öfkelenen çocuğa; ’’ Sessiz ol, kardeşin uyanır, Ayşe Teyze rahatsız olur. Biraz sessiz ol, yorgunum zaten’’ değil; Sinirlenmiş görünüyorsun, bana kendini kötü hissediyorsun gibi geliyor.
Çocuğunuz bir konuda yanlış yaptığı zaman; ‘’ Niçin dikkat etmiyorsun, daha dikkatli olmalısın veya canın sağ olsun, cana gelene kadar mala gelsin (Canın sağ olsunla başlayan anne-baba tutumu en zararlı veli tutumudur. Bu tür velilerin öğrencileri istikrarsız olurlar) değil; El ele göz göze gelerek bu konuda sen ne düşünüyorsun?
Babası uyardığında; ‘’Yanlış yapıyorsun, çocuğa haksızlık etme, çocuğun günahı yok’’ değil; Konuşman bittiyse bu konuda bir aile toplantısı yapalım mı? Bu konuyu görüşmemiz gerek.
‘’ Anne bak çok güzel resim yaptım’’ dediğinde; ‘’ Aferin çok güzel, tebrik ederim ama şimdi biraz işim var’’ değil; Araba çizdiğin için mutlu görünüyorsun, resim yapmaktan zevk alıyorsun. (Yaşadığı mutluluğa ortak olunur, ona değer verildiği gösterilir.)
‘’Ben bunu yapamıyorum’’ diyen çocuğa; ‘’Dikkatini ve gayretini verirsen yapabilirsin. Gel beraber yapalım. İstersen daha sonra yap. Sen daha zorlarını yapmıştın bunu nasıl yapamazsın. Daha sonra tekrar dene. Aslında sabırlı olsan yapacaksın. Hadi bakalım biraz gayret et araştır’’ değil; Bu sana zor geldi galiba, bu konuda yapabileceğin bazı şeylere birlikte bakalım mı?
‘’ Çocuğum hareketli, kıpır kıpır veya hiç susmaz, konuşmaz, içine kapanık, inatçı, uysal, meraklı, kıskanç, duygusal, tatlı, sorumsuz’’ değil; Mantıklı, araştırmacı, öğrenmeye meraklı, saygılı.
‘’Çocuğum her işi iyi yapar’’ değil; Uyumadan önce mutlaka kitap okur, iyi resim yapar, bağlama çalar, bulmaca çözmeye meraklıdır, ödevlerini zamanında yapar, dişlerini düzenli fırçalar, yalan söylemez…
‘’Çocuğuma her zaman aferin derim’’ değil; Yaptığı bir iş ve güzel davranıştan sonra aferin denilip, akşam yemeğinde tüm aile bireyleri önün de abartmadan tebrik edilmeli.
