Ecdadımız temiz bir insanlığın ve ihlaslı bir Müslümanlığın numunesi olmayı bilmişler.
Bir de üstün cesaret ve yiğitliğin.
Er meydanından hiç kaçmamışlar, gözlerinin gördüğü hiçbir şeyden korkmamışlar.
Alınmaz denilen kaleleri zapt etmiş, geçilmez çölleri geçmişler.
Dünyanın yarısına hakim iken bile kibirlenmemiş, adaletten ayrılmamışlar.
Gerektiğinde tüm Dünya ya meydan okumuş, zalime diz çöktürmüşler.
Her şeyin her kötülüğün hakkından gelmişlerde;
bir kahpeliğin hakkından gelememiş, ihaneti fark edememiş, kalleşliği sezememişler.
Yeri gelmiş kardeş kavgasında güçsüz düşmüş, yeri gelmiş ihanet ham çeriyle mecalsiz kalmışlar.
Ama en bitti denilen yerden yeniden doğrulmasını, en düştükleri yerden yeniden kalkmasını bilmişler.
Temiz insan, ihlaslı Müslüman ve cesur adamlarmış.
Rabbimin yardımı hep üzerlerinde olmuş.
Zira,
Asla kuru bir cihangirlik değilmiş davaları.
İlayı kelimetullah için can alıp can vermişler.
Dile kolay, tam 1300 yıl İslam´ın kılıcı olmak.
Onlar İslam´ın sancağını yükselttikçe Allah da şan, şeref ve izzetlerini yükseltmiş.
Haysiyetli insanlarmış benim Dedelerim.
Şimdi, onların ayaklarını bastığı yere başları ulaşamayan, karakteri bozulmuş, kıblesi şaşmış torunları mezarlarına tükürüyor, iftira ve hakaret yarışına giriyor olsalar da.....
Dedik ya:
Bir, kahpeliğe, alçaklığa ve şerefsizliğe galip gelememişler.
Rabbim makamlarını yüce, mertebelerini ali, mekanlarını cennet eylesin. (H.M.)
