Canım Vatanım Aziz Milletim

01-09-2022

1260 OKUNMA

Son terör olayları; Vatan ve MİLLET kavramımızın ne kadar önemli olduğunu gösterdi. Kardeşliğe ve barışa ayıracağımız zamanımızın önemini artırdı. Anadolunun  fethi ayındayız. Bu coğrafyanın önemi ortadadır. İslam orduları ilk günden itibaren bu coğrafyanın fethi için gayret göstermişlerdir. Nice canlar bu uğurda şehit düşmüştür. Bilİnen adı ile Eyub Sultan ziyaretgahı bunun örneklerindendir. TÜM DÜNYA MAZLUMLARININ   ümidi  sensin... Afrika'dan, Asya'nın en uç noktasına kadar, tüm mazlumlar senin için dua ediyor. Beklenensin... Muhteşem Medeniyetimiz bunun delilidir. Canım Vatanım, Şehit kokusu tüten toprağım. İslam bayraktarı dedelerimin emaneti, çocuklarımızın geleceği, Dünyanın seni dört gözle beklediği, başında seni görmekten mutlu olduğu, Yüce Milletim. Kalk, silkin nedir bu halin? Şair ne güzel söylemişti ''Sen bir devsin yükü ağırdır devin… Evet, sen bir devsin. Senin uyanmanı bekleyenler var. Mazlumlar, kimsesiz çocuklar, garipler, ezilenler, açlar, yuvasızlar, senin hükümdarlığın altında; rahat ve huzur içerisinde yaşayan tüm halklar… Evet, seni bekliyor… Sen bunun farkında mısın? Yine Şairin dediği gibi hala oyunda oynaşta mısın? Beklendiğini bilmiyor musun? Niye seni bekleyenlere anlamsız, donuk farkında değilmişsin gibi bakıyorsun? Kendinle olan kavgan nedir? Bu topraklarda birlikte yaşıyorken ne oldu bize? Neden birbirimizin mutsuzluğunu, yok olmasını ister olduk... Birliğimizi, dirliğimizi bozmak isteyenlerin amacı nedir? Neden Bu Ülke gelişsin istemezler? 40 yıldır bitmeyen, zaman, zaman ara verilen terör belası  körüklenir… Daha doymadılar mı? Kan akıtmaya? Orta Doğuyu kanla yoğurmaya? Zalim, zalimliğini yaparken; mazlumun ahı, ne zaman boğacak, bu zulmü… Ne zaman bitecek bu kan? Her zaman dürüst, doğru, adaletli, sevecen, yardımsever insanlarımın bu toprakların üzerinde yaşaması en büyük dileğim… Yabancıların deyimiyle bakmaya kıyılmayacak kadar; güzel yaratılışı olan, yeşil ve mavinin karıştığı toprağım. Dostlukların zirve yaptığı, canın, cana karıştığı, sevgi ve hoşgörünün her alana yayıldığı, kinin ve nefretin yok olduğu güzel Vatanım... Ne oldu, birbirimizin ezilmesinden hoşlanır olduk. Birbirimizi dışlar olduk, kovar olduk. Kim, bizi bu hale soktu? Uzaktan da olsa birbirimizi tanımaz olduk. Birbirimize saygı duymaz olduk. Kalk, sana yabancı bütün davranışlara, yaşama biçimlerine bir sille vur. Sana sözde dost gibi, uzanan elleri, elinin tersi ile; itiver… Özüne, aslına, seni, sen yapan tüm değerlere geri dön... Sen o kadar Yüce bir Milletin kanını taşıyorsun. Zorlukları çözen, haksızlığa direnen, zalime karşı gelen, mazlumun yanında olan, fakir, kimsesiz bir yetimin senin tarafından korunması sayesinde mutlu ve mesut yaşadığı, yüzünün güldüğü, o taze gülücüklerinin, saflığının, temizliğinin, ortaya çıkmasına sebep olan bir neslin torunusun. Ne oldu sana afyon mu yuttun? Hipnoz mu oldun? Kendine gel artık. Doğrul… Kendini tanı ve ayağa kalk…  Bu toprakların hali nedir? Sanki işgal edilmiş bir Vatan, gibiyiz. Ne sokak bizim sokağımız. Ne fikir, bizim fikrimiz. Ne yaşama tarzı, bizim tarzımız. Sanki aynı topraklarda yaşayan, farklı, farklı kültürlerin insanları gibiyiz. Günlük hayatta konuştuğumuz, Dil bizim değil, kıyafet batı modeli, gençliğimiz, sanki bize yabancı. Kendi atasına, büyüğüne hakaret eden, alay eden, aşağılayan, tarihini bilmeyen, hatta ondan nefret ettirilen bir nesil, karşımızda dimdik durmaktadır. Ey kanaat önderleri, Ey gönül erleri, Ey Devletin bu konudaki sorumlu insanları, bu manzarayı görün. Bir an önce tedbir alın. Yoksa Koskoca İmparatorluklar kurmuş, Yüce Milletin, yeni yetişen neslinin eridiğine şahit olacaksınız. O zaman kendi kavgalarınız, kendini başkasına kabul ettirmek için çalıştığınız anlayışlarınız, taraflılığınız, karşı oluşunuz, kısacası her şeyinizi, bu işler için harcadığınız enerjinizi, arar duruma düşeceksiniz. Aslında, bu alanda harcadığınız enerjiyi, yeni yetişen nesilleriniz açısından; iyi, güzel, edepli şekilde bir ilim adamı, namuslu, güvenilir bir vatandaş olması için, harcamalıydınız. Yoksa; işler böyle kötüye gitmeye devam ederse,işte o an, haykırdığınız da karşınızda sesinizi duyuracak birilerini bulamayacaksınız. Çünkü farkında olmadan, o neslin erimesine sebep olduğunuzun farkına varacaksınız... Bugün, terör ile yaptığınız mücadelenin; yeteri kadar anlatılmaması bile olumsuzluk olarak, geri dönebilir. Vatanına, Milletine yürekten bağlı, gerektiğinde; gözünü kırpmadan can verebilecek, nesilleri yetiştirmeliyiz. Vatan ve Millet sevgisinin; çoğu sevginin üzerinde olduğunu anlatmalıyız, hayatımızın her evresinde yaşayarak, ispat etmeliyiz. Vatana, ihanetin sadece; cephelerde değil hayatın her alanında vergi kaçırmaktan, esrar kaçakçılığına; kaçak mal kullanmaktan, Devletin her yerdeki malına zarar vermeye kadar; geçerli olduğunu, bu tür davranışları yapanların da Vatana ihanet ettiğini anlatmalıyız. Yıkılan tüm değer yargılarımızı ayağa kaldırmalıyız. İnanç sistemine sahip olmayan Milletlerin, yaşayamayacağı, gerçeğini, altını çizerek; ispat etmeliyiz. Çok geç olmadan; Bir an önce akılda, fikirde, imanda, kardeşlikte, dostlukta, birbirinize dayanmada, tek vücut olmalısınız. Gereksiz anlaşmazlıkları, tartışmaları bırakmak gerekmiyor mu? Yeniden tek vücut, tek parça, birlikte, beraberlikte olma fikri çok mu uzaklarda? Bu birlikteliği sağlayacak bizlerde; güç veya düşünce mi kalmadı? Yeter artık, birileri beraber olmanın gerekliliğini en yüksek perdeden haykırmalıdır... Taaa ki; sağır kulaklar duyana kadar... ALLAH bizleri ağır şeylerle imtihan etmeden önce, bu düşünce hayata geçirilmelidir. Daha çok fethedilecek gönül, mesaj ulaştırılacak nefis, kucak açmış bizi beklemektedir. Kalkıp doğrulmak için; daha neyi bekliyoruz, bizi yerimizden oynatacak, ağır bir silleyi mi? Evet, o tokadın öncüleri zaten nesillerimizin yüzünde patladı, patlayacak... Bizim bir an önce tedbirimizi almamız gerekir. Terör belasından uzun vade de kurtulmak için; yukarıda altını çizdiğimiz, maddeleri hayata geçirmeliyiz. Var olan, gerçeklerle yüzleşip, doğru şeylere Devlet ve Millet olarak, destek vermeliyiz… Geleceğimize, ümitle bakalım…