Ölürken bile Ümmetin itibarına hizmet etti.
Zalimler onu asmaya çoktan karar vermişlerdi de infaz için en "relaks" halimizi bekliyorlardı.
Silahsız halka ateş yağdırıp binlerce insanı öldürüp yaraladılar, irkilmedik..
Kurgu mahkemelerde tiyatro oynayıp, onlarca masumu ipe çektiler sarsılmadık.
Aslında anlamışlardı, başsız kalan ümmetin sinesinin şerha şerha olduğunu;
ama
tüm Firavunlar gibi kendi gölgelerinden bile korktukları için; Müslümanlarda olması gereken heybeti vehmederek ihtiyat ve tedbir eylediler.
Ve bu cümleden olarak
Belki damla damla zehirlediler,
belki de adım adım ölüme götürdüler
bilemeyiz.
Ama zaten ipe çekselerdi de, beddua silahını kuşanan Müslümanlar bir kaç atıştan sonra yorulur, bir hafta sonra da unutur giderlerdi.
Ve
bir kez daha anladık ki;
Küfür hep tek Millet.
Firavunlar hep tek türek.
Zulmün terazisi de hep tek kollu.
Ve maalesef;
Önünden Önderi, elinden kılıcı alınan bir buçuk milyarlık İslam alemi,
tam bir kartondan dev... (H.M.)
