Kimsenin, kimseyi acımasızca eleştirme zamanı, geldi, geçti...
Böyle bir eleştiri yapmak için; kendimizin kusursuz olmamız veya az kusurlu olmamız gerekir... Hayatta mükemmel insan yoktur...
Şimdi ben, evet; kişisel olarak, ?Ben nerede, nasıl hata yaptım?? kurumsal olarak, ?Biz nerede, nasıl hata yaptık?? diyerek, kendi, kendini yoklama zamanıdır...
Hiçbir zaman karşınızdaki herhangi bir şeyi, şahsı küçümsemeyin...
Belki de, hayatı;
Sizin bilemediğiniz nice iyilikler ve güzellikler ile doludur...
Bilmeden kırdığınız, hakkını yediğiniz, insan; aslında, sizin yaptığınız bu eleştirileri hiç hak etmiyordur...
Boş yere, kul hakkına giriyorsunuzdur...
Unutmayın bir kibrit; dağlar kadar ormanı yakar...
Kıssadan hisse almak lazım...
Üstelik, etrafınızdaki, onca insan; sizin bu davranışınızdan, sürekli haksız eleştirilerinizden, rahatsız olabilir...
Üstelik, eleştirdiğiniz insanlar; sizin bilmediğiniz bir şekilde; yaptıklarında, söylediklerinde; doğru ve haklı da; olabilirler...
Kısacası size göre eleştirilen konuda; çok da doğru işler yapmış olabilirler...
Öyle bir ihtimal her zaman vardır...
İşte o zaman; adalet ve güven sarsılınca; karşı taraftaki muhatabınız olan insanlar; yüzde, yüz herhangi bir konudaki, doğru yaptığınız şeylere bile; zamanla, şüphe ile bakarlar...
Dikkat etmek lazım, dilimize, kalemimize, sahip olmamız lazım...
Farkında olmadan kul hakkına girebiliriz...
