Taşı yontsan kuş olmaz
Dolu insan boş olmaz
Kem söz kula hoş olmaz
Sen gönül yıkma gönül
Çıkıp dağdan gelirler
Saraydan indirirler
Dalgaya bindirirler
Sen gönül yıkma gönül
Sabrına yaslan dayan
Dik durmaz özü kayan
Hakikat olur ayan
Sen gönül yıkma gönül
Hakir görüp horlama
Olmaz işi zorlama
Yeri göğü darlama
Sen gönül yıkma gönül
Yağmur yağar yerlere
Renk anlamsız körlere
Aldırma ne derlere
Sen gönül yıkma gönül
Yolsuza yolun verme
Kolsuza kolun verme
Solsuza solun verme
Sen gönül yıkma gönül
Gülde diken biterler
Kan akıtıp giderler
Aklın alıp yiterler
Sen gönül yıkma gönül
Helal aş dişi kırmaz
Niyet ameli yormaz
Hak suali kul sormaz
Sen gönül yıkma gönül
Çamur değse iz kalır
Yaz kış biter güz kalır
Zor günde dost az kalır
Sen gönül yıkma gönül
Ölüm denen gerçek var
En geniş kabir de dar
Sev sevil kalpleri sar
Sen gönül yıkma gönül
