Hey!
Düşük pantolonlu, dağınık kirli saçlı genç
Ağzını yaya yaya ifşa ettiğin kız var ya!
İşte O kız,
Bir babanın sırrıdır.
"Benim kız" diye cıvık cıvık sahiplendiğin;
Bir yüreğin ciğerparesidir, yavrusudur, "öz kızıdır"...
Hayâsızca laf attığın;
Bir Babanın ta yüreğinden,
Canım! derken, bir yaprak gibi, titrediğidir...
Günahkâr ellerinle, dokunduğun o yanaklar;
Babasının, okşamaya kıyamadığıdır.
O gözler;
Bakmaya doyamadığıdır.
O saçlar;
Koklamaya dayanamadığıdır.
Avane sohbetlerine meze yaptığın O kız;
Bir babanın mahremidir.
Yarasının merhemidir.
Ölçüsünün dirhemidir...
Sokaklara aç kurtlar doldu ah ki ah!
Körpe ceylanlar, sırtlanlara yem oluyor eyvah!..
Hey!
Düşük pantolonlu, dağınık kirli saçlı genç!
Varsa insafın, erliğin, adamlığın; yetiyorsa yüreğin,
Nefsine tapma.
Duy bir Babanın feryadını, anla kaygısını, farket iniltisini...
Nazlı ceylanı kapma.
Hem bilir misin?
Babalar en çok kızlarını sever, en çok kızlarına titrer.
