" Bir kızıl goncaya benzer dudağın
Açılan tek gülüsün sen bu bağın"
Bugün bu güzel şarkı takıldı dilime.
Madem ki misafir olmuştu, hoş tutayım diye epeyce mırıldandım.
Malum,
artık rastlamıyoruz böyle güzel şarkılara.
Kulaklarımız epeydir uzak, sevginin bu denli zarif takdimine.
Farkındamısınız dostlar?
Memlekette Bestekar kalmadı artık.
Güftekar da öyle.
Ne eskisi gibi müzisyen var, ne de mu****inas halk.
Şiir yazılmıyor Ülkemde
Şarkı bestelenmiyor.
Edep de, Edebiyat da çoktan terketti bu iklimi.
Gençlerin kulakları son teknoloji kulaklıkların işgalinde ama ne Avni ANIL ne Selahattin İÇLİ, ne de Yıldırım GÜRSES´in şarkılarını duymuyorlar.
Hadi onları geçtim,
yürek sesimiz olan; türkülerimizi de dinlemiyor;
Musa Eroğlunu tanımıyor,
Neşet ERTAŞ´ı bilmiyor,
Muhlis Akarsu´ yu anlamıyorlar.
Şiir yazmayan kalemler küfür yazıyor,
Şarkı çıkmayan dudaklardan hakaret çıkıyor.
Musiki bilmeyenler, kalabalıkta korna akort ediyorlar.
Çok acı ama bu toprakların tüm güzellikleri, birer birer terkediyorlar bizleri.
Bize de kala kala;
severken boğan,
överken kıran.,
Yoluna ölürüm derken öldüren kalaslar kalıyor... ( H.M)
