Sevgili anneler,
Çocuklarına yapışarak, onları kendilerine bağımlı yapan ebeveynlerden ayrılın. Amacınız sizden bağımsız var olabilecek güçlü çocuklar yetiştirmek olsun. ?Anne babanın ortak hedefi çocuğu yaşama hazırlamaktır. Bu hedefi benimsemiş anne şunu bilir: Çocuğun karşılaştığı zorluklar, farklılıklar, ve yaptığı tökezlemeler onun için en iyi öğrenme fırsatlarıdır´.
Ebeveynlik, çocuğu mutlu etme sanatı değil, doğru olanı yapabilme becerisidir. İnsan dönem dönem mutsuz olabilir. Çocuklarımızın bunun böyle olacağını bilmeleri gerekir. Sizi siz yapan mücadeledir, çabanızdır, çocukların bunu mutlaka anlaması gerekir. Bir çocuğun mutluluğunu hedef olarak koymak, aslında hem çocuğu hem de anne-babayı olumsuz etkileyen çift taraflı bir yüktür. Böyle bir aile sisteminin tümden değişmesi gerekir.
Çocukların mutlu olmasını hedef koymak, çocuğu haz peşinde koşmaya bağımlı hale getiriyor. Anne-baba da çocuğun seçimlerini ve davranışlarını kontrol edip kusursuz bir insan yaratma bağımlısı oluyor, böylece duyguları harap oluyor.
Bazen travma yaratacağını sandığımız olayları yaşamasınlar diye çocuklarımızın hayatını fazla kolaylaştırıyoruz. Ama gerçekte bunlar çok kötü olmayan şeyler ve bizim onların biraz telaş yaşamasına izin vermek yerine problemleri onlar adına çözüyoruz. Sadece çocuklarının mutluluğunu hedefleyen, çocukların yorulmasını, üzülmesini istemeyen annelerin çocuklarından Aziz Sancar değil, pısırık tüketiciler oluşur.
Sevgili Anneler,
Çocuklarınıza sorumluluk duygusu kazandırın. ÇOCUĞUN ALMASI GEREKEN SORUMLULUK ALIŞKANLIK VE BECERİSİNİ ANNELER, ÇOCUĞUNUN YERİNE SORUMLULUK ALARAK KAZANDIRAMAZLAR. Okula başlayan çocuğun kıyafetini giydiren, yemeğini kaşıkla çocuğunun ağzına veren, ödevlerini yapan, çocuğun yapması gereken en küçük işleri bile kendisi yapan, aşırı koruyucu tutumlu annenin çocuğu; Sorumluluk duygusu, çalışma-ödev yapma becerisi ve alışkanlığı kazanamaz, kişiliği gelişmez, iradeli- azimli olamaz, her işinde annesini arar, durur. Başarılı çocukların anneleri çocuklarına evde iş yaptırarak sorumluluk duygusu kazandırırlar.
Değerli Anneler,
Çocuğunun her dediğini yapan, her istediğini alan, her arzusunu yerine getiren anneler; geleceğin tembel, azimsiz, çalışmayı sevmeyen, hazıra alışan nesillerini yetiştirirler. ?AHIRDAKİ DANANA VE ÇOCUĞUNA HER İSTEDİĞİNİ VERİRSEN İLERDE BESİLİ BİR ÖKÜZÜN VE ÖKÜZ GİBİ BİR ÇOCUĞUN OLUR.´
Sevgili Anneler,
Lütfen çocuklarınızın ZEKASINI ÖVMEYİNİZ, ÇABASINI ÖVÜNÜZ. Zekasını överseniz; Tembel, bencil, çabasını överseniz; Çalışkan, gayretli, meraklı, azimli olur.
Sevgili anneler, babalar,
Süper anne-baba olmanıza gerek yok. Çocuklar, büyüklerinin sözlerinden çok davranışlarına odaklanırlar. Büyüklerinin izlerini takip ederler. Lütfen arkanızda bıraktığınız izlere dikkat edin, doğru izler bırakın, doğru rol-model (örnek) olun yeter. Onlar sizi takip edecektir.
